Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/6942 Esas 2019/4341 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/6942
Karar No: 2019/4341
Karar Tarihi: 25.06.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/6942 Esas 2019/4341 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkûmiyet kararı verdi. Ancak daha sonra TCK'nın 191. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un geçici 7/2 maddesinin itiraz merciince gözetilmesi gerektiği belirtildi. Daha önce verilen kararın kesinleştirilmesinin usulsüz olduğu anlaşıldı ve yapılan sonraki karar ve işlemler hukuken geçersiz kabul edildi. Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararları CMK'nın 231. maddesinin 12. fıkrası gereğince itiraz kanun yoluna tabi olduğu için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesine karar verildi.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 191. maddesi: Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma suçu ile ilgili hükümleri içerir.
- 5320 sayılı Kanun'un geçici 7/2 maddesi: Uyuşturucu madde kullanımı ile mücadele edilmesi için alınacak tedbirler hakkında düzenlemeler içerir.

10. Ceza Dairesi 2017/6942 E. , 2019/4341 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanunun 85. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Kanunun geçici 7/2 maddesinin itiraz merciince gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Çorlu 1.Sulh Ceza Mahkemesinin 27/11/2008 tarihli 2008/151 esas ve 2008/950 sayılı kararı ile sanık hakkında 10 ay hapis cezası ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmedildiği, verilen hapis cezası ile ilgili CMK’nın 231. maddesi uyarınca ‘’hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına’’ karar verildiği, yokluğunda verilen bu kararın sanığın bildirdiği son adresine TK 35’e göre tebliğ edildiği 02.05.2009 tarihinde, sanığın uyap kayıtlarından ceza infaz kurumunda bulunduğu ve bu nedenle hükmün usulsüz olarak kesinleştirildiği anlaşıldığından; kesinleşmeyen karara ilişkin verilen sonraki karar ve işlemlerin hukuken geçersiz ve yok hükmünde olduğu, sanığın 10/09/2014 havale tarihli dilekçesindeki temyiz talebinin 27/11/2008 tarihli ilk karara yönelik olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararları, CMK"nın 231. maddesinin 12. fıkrası gereğince itiraz kanun yoluna tabi olduğundan, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 25.06.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.