Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/2005 Esas 2017/12783 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/2005
Karar No: 2017/12783
Karar Tarihi: 19.12.2017

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/2005 Esas 2017/12783 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalının ödediği bir tutarın iadesi için hakem kuruluna başvurmuş, ancak mahkemece davanın reddine karar verilmiştir. Bu karar davalı tarafından temyiz edilince, Yargıtay 13. Hukuk Dairesi karar vermiştir. Karara göre, temyiz dilekçesi karar tarihinde geçerli olan kanun hükümlerine göre değerlendirilmelidir. Anılan kanun hükümleri uyarınca, davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır çünkü miktar 2.080,00 TL'yi geçmemektedir. Sonuç olarak, temyiz dilekçesi reddedilmiştir.
Kanun maddeleri:
- HUMK'nun 427/2 maddesi: Temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL.
- 5236 sayılı yasanın 19. maddesi: 1.1.2015 tarihinden itibaren temyiz ile ilgili parasal sınır 2.080,00 TL'ye çıkarılmıştır.
- HUMK'nun 440/III-1 maddesi: Karar düzeltme yolu kapalıdır.

13. Hukuk Dairesi 2016/2005 E. , 2017/12783 K.

"İçtihat Metni"

...vekili avukat ... ile ... vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... 3. Asliye Hukuk Mahkemesinden (Tüketici Mahkemesi sıfatıyla) verilen 29/06/2015 gün ve 2015/153-2015/402 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı, davalı hakkında 550 TL"nin iadesine yönelik verilen hakem kurulu kararının iptalini istemiş; mahkemece davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.080,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 19/12/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.