Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/3767 Esas 2018/18722 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/3767
Karar No: 2018/18722
Karar Tarihi: 03.12.2018

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/3767 Esas 2018/18722 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanığın kasten yaralama suçları nedeniyle mahkum edildiği ve temyiz sürecinde yalnızca bu suçları sorgulattığı belirtilmiştir. Kararda, Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilen ancak henüz yürürlükten kaldırılmayan 5237 sayılı TCK'nin 50 ve 52. maddeleri ile 765 sayılı TCK'nin hükümleri uyarınca, adli para cezaları olarak kesinleşen mahkumiyetlerin 2000 TL'ye kadar olanlarına hükmedilebileceği ifade edilmiştir. Bununla birlikte, sanık hakkındaki suçlamaların zamanaşımı süresi geçtiği ve mahkumiyet kararlarının verildiği tarihten inceleme tarihine kadar bu sürenin geçtiği belirtilerek, kararın bozulması ve kamu davalarının düşürülmesi kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nin 50 ve 52. maddeleri
- 765 sayılı TCK'nin hükümleri
- 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 305. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi
- CMUK'un 322/1. maddesi
- CMK'nin 223/8. maddesi

3. Ceza Dairesi 2018/3767 E. , 2018/18722 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık ..."in 18.12.2016 tarihli temyiz dilekçesi içeriğine göre hükmü sadece sanık sıfatı ile temyiz ettiği bu nedenle üzerine atılı kasten yaralama suçları ile sınırlı olarak incelemede;
Anayasa Mahkemesinin 07.10.2009 gün ve 27369 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanıp, yayımından itibaren bir yıl sonra 07.10.2010 tarihinde yürürlüğe giren, 23.07.2009 gün ve 2006/65 Esas, 2009/114 Karar sayılı iptal hükmünün yürürlüğe girdiği tarihe kadar 5237 sayılı TCK"nin 50 ve 52. maddeleri ve 765 sayılı TCK"nin hükümleri uyarınca doğrudan hükmedilip, başkaca hak mahrumiyeti içermeyen 2000 TL"ye kadar (2000 TL. dahil) adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı Kanun"un 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olup, 07.10.2010 ila 6217 sayılı Kanun"un yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihine kadar ise mahkumiyet hükümlerinin hiçbir istisna öngörülmeksizin temyizinin mümkün olduğu gözönüne alındığında; tebliğnamedeki kesinlikten red düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Sanığa yüklenen suçun gerektirdiği cezanın yasada belirtilen türü ve üst sınırına göre; dava, TCK’nin 66/1-e, 67/2. maddelerinde öngörülen 8 yıllık asli dava zamanaşımı süresine tabi bulunmakla zamanaşımını en son kesen sebeplerden mahkumiyet kararlarının verildiği 14.10.2010 tarihinden inceleme tarihine kadar bu sürenin geçtiğinin anlaşılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA ve gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle sanık hakkında açılan kamu davalarının CMUK"un 322/1. ve CMK"nin 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE, 03.12.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.