Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/6764 Esas 2019/12602 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6764
Karar No: 2019/12602
Karar Tarihi: 09.07.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/6764 Esas 2019/12602 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararların kesinleştiği, denetim süresi içinde yeni bir suç işlemesi nedeniyle sanığın yargılanarak mahkumiyetine karar verildiği ve mahkumiyet kararının kesinleştiği belirlendi. Sanığın her iki mağdura yönelik eylemine uyan hırsızlık suçu için öngörülen cezanın türü ve yukarı sınırına göre, aynı Kanun'un belirtilen maddeleri ile TCK ve 5237 sayılı Kanun'un aynı suça uyan maddelerinin ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanması sonucu, zamanaşımı bakımından 5237 sayılı Kanun hükümlerinin sanık yararına olması nedeniyle açılan kamu davalarının düşürülmesine karar verilmesi gerektiği belirtildi. Ancak, devam eden yargılamada mahkumiyet kararı verildi ve bu kararın bozulması gerektiği ifade edildi. Kararın detaylı açıklaması için belirtilen kanun maddeleri:
- 765 sayılı TCK'nın 493/1, 522. ve 493/1,522. maddeleri için
- TCK'nın 102/3, 104/2. maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nın aynı suça uyan 142/1-b ve 142/1-b, 35, 66/1-e, 67/4. maddeleri
- 5237 sayılı Kanun'un 7/2 ve 5252 sayılı Kanun'un 9/3. m

2. Ceza Dairesi 2019/6764 E. , 2019/12602 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
19/07/2012 tarihinde sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararların 11/10/2012 tarihinde kesinleştiği, denetim süresi içinde 21/08/2014 tarihinde kasten yeni bir suç işlemesi nedeniyle sanığın yargılanarak mahkumiyetine karar verildiği ve mahkumiyet kararının kesinleştiği belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın her iki mağdura yönelik eylemine uyan 765 sayılı TCK"nın 493/1, 522. ve 493/1,522. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu için öngörülen cezanın türü ve yukarı sınırına göre, aynı Kanun"un 102/3, 104/2. maddeleri ile 5237 sayılı TCK"nın aynı suça uyan 142/1-b ve 142/1-b, 35, 66/1-e, 67/4. maddelerinin ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanması sonucu 5237 sayılı Kanun"un 7/2 ve 5252 sayılı Kanun"un 9/3. maddeleri ışığında, zamanaşımı bakımından 5237 sayılı Kanun hükümlerinin sanık yararına olması ve TCK"nın 142/1-b. maddesinde tanımlanan suç için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Kanun"un 66/1-e maddesine göre hesaplanan 8 yıllık asli zamanaşımının sanık hakkında ilk mahkumiyet kararının verildiği 05/05/2006 gününden karar tarihine kadar gerçekleşmiş olması nedeniyle açılan kamu davalarının düşürülmesine karar verilmesi yerine yargılamaya devamla yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davalarının 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi gereğince DÜŞÜRÜLMESİNE, 09.07.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.