Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/5742 Esas 2019/15108 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet


Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 28/11/2017 tarih, 2014/486 Esas ve 2017/497 Karar sayılı kararında belirtildiği üzere; sanıkların, katılan ..."nın elindeki paraları herhangi bir zorlama olmadan alıp geri verdiği esnada tırnakçılık yöntemiyle bir kısmını çalmaya teşebbüs etmesi şeklindeki eyleminin bina niteliğindeki iş yerinin içerisinden yapılması nedeniyle sanıklar hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 142/2-h maddesinin uygulanması gerektiği halde 142/2-b maddesinin uygulanması, sonuca etkili olmadığından, sanık ... hakkında İzmir 20. Asliye Ceza Mahkemesinin 09/07/2013 tarih, 2013/192 Esas ve 2013/509 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nın 125/3-a maddesine konu hakaret suçundan verilen 1 yıl 5 ay 15 gün hapis cezasının 12/09/2013 tarihinde kesinleştiği, 5237 sayılı TCK"nun 58/2-b maddesi uyarınca tekerrür uygulamasında daha ağır cezayı içeren bu ilamın esas alınması gerektiği halde, sanık hakkında daha az cezayı gerektiren Manisa 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 21/11/2013 tarih, 2013/355 Esas ve 2013/509 Karar /06/2006 tarih, 2006/121 Esas ve 2006/137 Karar sayılı kararı ile verilen 10 ay hapis cezasını içeren ilamın tekerrüre esas alınması ve yukarıdaki açıklamalara göre sanık ... hakkında Sakarya 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 01/11/2012 tarih, 2012/564 Esas ve 2012/1201 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 142/1-b maddesine konu hırsızlık suçundan verilen ve 14/03/2013 tarihinde kesinleşen 10 ay hapis cezası yerine aynı ilam ile 5237 sayılı TCK"nun 141/1 maddesine konu hırsızlık suçundan verilen 3 ay 10 gün hapis cezasının tekerrüre esas alınması, aleyhe temyiz olmadığından, Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 tarih 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih 2014/140 Esas 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararı kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 232. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendi uyarınca suçun işlendiği zaman dilimi ile aynı fıkranın (d) bendi uyarınca sanıkların gözaltında kaldıkları tarihin ve sürenin gerekçeli karar başlığında yazılması gerekirken yazılmaması, mahallinde giderilebilir eksiklikler olduğundan, 12/03/2015 tarihli duruşmada davaya katılma talebinde bulunan ve aynı celsede katılma talepleri kabul edilen ... ve ..."nın gerekçeli karar başlığında katılan yerine şikayetçi, sanıklar müdafilerinin ise vekil olarak yazılmaları, mahallinde düzeltilebilir hatalar olduğundan, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre, sanıklar ... ve ..."in temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden reddiyle, eleştiriler dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 02/12/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.