Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/1030 Esas 2020/1314 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1030
Karar No: 2020/1314
Karar Tarihi: 16.01.2020

Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/1030 Esas 2020/1314 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, bir kişinin hakaret suçu işlediği ve mahkum edildiği belirtilmiştir. Temyiz isteği reddedilerek, kararın kesinleştiği açıklanmıştır. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecinde yapılan incelemede, sanığa yükletilen hakaret eyleminin kanuna uygun olarak saptandığı ve doğru olarak nitelendirildiği ifade edilmiştir. Mahkeme kararında TCK'nın 53/1-(b) maddesinin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesinin, infaz evresinde resen gözetilebileceği belirtilmiştir. Sanığın tekerrüre esas alınan hükümlülüğü kararda gösterilmemiş olsa da adli sicil kaydında yer aldığı ve en ağır cezayı içeren mahkumiyetin infaz evresinde tekerrüre esas alınabileceği vurgulanmıştır. Kararın sonunda, kanun maddeleri detaylı açıklamalarıyla birlikte verilmemiştir.

18. Ceza Dairesi 2019/1030 E. , 2020/1314 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
TCK"nın 53/1-(b) maddesinin, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile iptal edilmesinin, infaz evresinde resen gözetilebileceği,
Sanığın tekerrüre esas alınan hükümlülüğü kararda gösterilmemiş ise de, adli sicil kaydında yer alan ve en ağır cezayı içeren mahkumiyetin 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesi gereğince infaz evresinde tekerrüre esas alınabileceğinden bozmayı gerektirmediği,
Anlaşıldığından, sanık ...’ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 16/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.