18. Ceza Dairesi Esas No: 2018/2155 Karar No: 2019/12047 Karar Tarihi: 11.09.2019
Hakaret - yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/2155 Esas 2019/12047 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2018/2155 E., 2019/12047 K. sayılı kararda, hakaret ve yaralama suçlarından sanık hakkında ceza vermekten vazgeçilmesine veya ceza verilmesine yer olmadığı şeklinde karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ancak hakaret suçunda \"ceza vermekten vazgeçilmesine\" ifadesi kullanılmış, yaralama suçunda ise \"ceza verilmesine yer olmadığı\" ifadesi geçmiştir. Bu yanlışlıklar nedeniyle kararın bozulması gerektiği kararlaştırılmıştır. Ancak, bu yanlışlıkların düzeltilebilir nitelikte olduğu belirtilerek, hakaret suçunda \"ceza vermekten vazgeçilmesine\" ifadesi yerine \"CMK'nın 223/4-c maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığı\" ifadesi, yaralama suçunda ise \"CMK’nın 223/1 ve 223/3-b maddeleri gereğince sanığa ceza verilmesine yer olmadığına\" ifadesi yerine \"5271 sayılı CMK'nın 223/2-d maddesi uyarınca sanığın beraatine\" ifadesi eklenerek hükümlerin düzeltileceği belirtilmiştir. Karar oy birliğiyle alınmıştır. Kanun maddelerinin açıklamaları eklenmemiştir.
18. Ceza Dairesi 2018/2155 E. , 2019/12047 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Hakaret, yaralama HÜKÜMLER : Ceza vermekten vazgeçilmesine, ceza verilmesine yer olmadığına
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak; 1- TCK"nın 129. maddesi uyarınca, hakaretin haksız bir fiile tepki olarak ve karşılıklı olarak işlendiğinin kabul edilmesi halinde, CMK"nın 223/4-c maddesi gereğince “ceza verilmesine yer olmadığı” kararı verilmesi gerekirken “ceza vermekten vazgeçilmesine” şeklinde karar verilmesi, 2- Sanığın yaralama eyleminin, TCK"nın 25/1. maddesi gereğince meşru müdafaa sınırları içinde kaldığından, CMK"nın 223/2-d maddesi uyarınca sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden, CMK"nın 223/3-b maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına dair karar verilmesi, Kanuna aykırı ve katılan ... vekilinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükümlerin BOZULMASINA, ancak; bu aykırılıklar yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, temyiz edilen kararın açıklanan noktaları, tebliğnamedeki isteme uygun olarak, hakaret suçundan kurulan hüküm fıkrasındaki "ceza vermekten vazgeçilmesine" ibaresinin çıkarılarak yerine "CMK"nın 223/4-c maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına” ibaresinin eklenmesi ile yaralama suçundan kurulan hüküm fıkrasındaki "CMK’nın 223/1 ve 223/3-b maddeleri gereğince sanığa ceza verilmesine yer olmadığına"" ibaresinin çıkarılarak yerine ""5271 sayılı CMK"nın 223/2-d maddesi uyarınca sanığın beraatine"" ibaresinin eklenmesi biçiminde HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11/09/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.