Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/7422 Esas 2017/5201 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/7422
Karar No: 2017/5201
Karar Tarihi: 28.11.2017

Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/7422 Esas 2017/5201 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında yağma suçundan mahkumiyet hükmü verilmiştir. Temyiz incelemesinde, suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Ancak, zorunlu savunman ücretinin sanıktan alınması kararı, Adalet Bakanlığı bütçesinden karşılanması gerektiği halde alınması yanlıştır ve hükmün bu nedenle bozulması gerekmektedir. Bu bağlamda, hüküm yargılama giderleri ile ilgili hükümlerinden “sanık için atanan zorunlu savunman ücretinin” çıkarılması suretiyle düzeltilerek onanmıştır.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı TCK 168/3. maddesi
- 31/3. madde
- 61. madde
- T.C. Anayasasının 90. maddesi
- Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi
- 5271 sayılı CMK\"nın 150, 234 ve 239. maddeleri
- 5320 sayılı Yasanın 13. maddesi
- Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi
- 1412 sayılı CMUK\"nın 322. maddesi
- 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi

6. Ceza Dairesi 2015/7422 E. , 2017/5201 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Sanık hakkında kurulan hükümlerde 5237 sayılı TCK 168/3. maddesinin 31/3. maddesinden önce uygulanması suretiyle, aynı kanunun 61. maddesine aykırı davranılmış ise de sonuç cezaya etkili olmayacağından bozma nedeni yapılmamıştır.

Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, uyulan bozmaya, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

T.C. Anayasasının 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK"nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanıktan, yargılandığı suç nedeniyle baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunman ücretinin alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretlerinin sanıktan alınmasına karar verilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun
olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükmün yargılama giderleri ile ilgili fıkrasından “sanık için atanan zorunlu savunman ücretinin” çıkartılması suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.11.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.