Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2014/2543 Esas 2014/5543 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi : Adana 5. İş Mahkemesi
Tarihi : 08/11/2012
Numarası : 2010/862-2012/661

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle hukuki dinlenilme hakkı kapsamında, gerekçeli kararın taraflara tebliği zorunluluğunun ihlali yasaya aykırı ise de, davalının gerekçeli kararı yapılan icra takibinden öğrenmiş olması nedeniyle bu hatanın bozma nedeni yapılamayacağının anlaşılmasına göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine.
2-Davacı, davalı işverenler nezdinde istifçi olarak çalışmakta iken işyerinin kapanması nedeniyle işten çıkarıldığı ve haklarının ödenmediğinden bahisle kıdem ve ihbar tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının ödetilmesini istemiştir.
Davalı,yapılan usulüne uygun tebliğe rağmen duruşmalara katılmamış, beyanda da bulunmamıştır.
Mahkemece, davacının iş akdinin haklı neden olmadan feshedildiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasında davacının hak kazanıp kullandırılmayan yıllık izin süresi ve buna bağlı olarak da yıllık izin ücretinin tutarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı 7.2.1997 tarihinden beri sendika üyesidir. Davalı işyerinde 1.6.2009-15.7.2010 tarihli Toplu İş sözleşmesi imzalanmıştır. Tümtis Sendikasının cevabi yazısından bu TİS’in davalı işyerinde imzalanan ilk ve tek Toplu İş Sözleşmesi olduğu, daha önce yürürlükte olan başka bir Toplu İş Sözleşmesi olmadığı anlaşılmıştır. Buna rağmen bilirkişi tarafından işçilerin her yıl için takvim ayı karşılığı yıllık izin haklarının olduğu gerekçesiyle 13 yıllık hizmeti için her yıl 30"ar gün izin hakkı bulunduğunun kabulüyle ile toplam 390 günlük izin hesabı yapılmıştır. Oysaki, bu TİS sadece yürürlük tarihi olan 1.6.2009-15.7.2010 tarihleri arasında geçerlidir. Öncesi dönemler yönünden 4857 sayılı İş Yasası gereği izin sürelerinin hesaplanması gerekirken hatalı bilirkişi raporunun hükme esas alınması isabetsiz olup bozma nedenidir.
O halde davalılar vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde, davalılara iadesine, 10.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.