Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/7115 Esas 2020/5567 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7115
Karar No: 2020/5567
Karar Tarihi: 03.11.2020

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/7115 Esas 2020/5567 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir araç sürücüsünün kusuru bulunmayan bir kazada beraatine karar vermiştir. Sürücü, seyir halindeyken kontrolsüzce yola inen bir yayaya çarpmış ve yayalı yaralanmıştır. Karar, temyiz edilmiştir. Temyiz incelemesinde, kusuru olmadığı tespit edilen sürücünün beraatine yerel mahkeme tarafından karar verilmesinin doğru olduğu sonucuna varılmıştır. Ancak, kararda yer alan CMK'nın 223/2-e maddesi yerine, CMK'nın 223/2-c maddesi kullanılması gerektiği belirtilerek, karar düzeltilerek onanmıştır.
Kanun maddeleri: CMK'nın 223/2-c maddesi - kusur durumlarına göre verilecek kararlar, CMK'nın 223/2-e maddesi - cezalara hükmedilemeyecek haller.

12. Ceza Dairesi 2019/7115 E. , 2020/5567 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK"nın 223/2-e.maddesi uyarınca beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın idaresindeki araçla gündüz vakti yerleşim içi iki yönlü toplam üç şeritli yolun en sağ şeridinde seyir halinde iken, sağdaki kaldırımdan kontrolsüzce yola inen yaya olan katılana çarpması neticesinde katılanın basit tıbbi müdahale ile giderilemeycek şekilde yaralandığı olayda, kusuru bulunmayan sanığın sanığın beraatine ilişkin yerel mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre katılan vekilinin sanığın yeşil ışıkta geçebilmek için çok hızlı şekilde seyrederek dikiz aynası ile kaldırımda bulunan katılana çarptığına ilişkin ve sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Dosya kapsamına göre olayda sanığın kusuru bulunmadığı anlaşıldığından, CMK"nın 223/2-c.maddesi yerine, CMK"nın 223/2-e.maddesi uyarınca beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 1 nolu bendindeki "CMK"nın 223/2-e.maddesi" ibaresi çıkarılarak yerine "CMK"nın 223-2-c.maddesi" ibaresi eklenmek suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.