Yağmaya teşebbüs - Hakaret - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2014/14764 Esas 2017/5187 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/14764
Karar No: 2017/5187
Karar Tarihi: 28.11.2017

Yağmaya teşebbüs - Hakaret - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2014/14764 Esas 2017/5187 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, konutta yağmaya teşebbüs ve hakaret suçlarını işlemiş ve yerel mahkeme tarafından mahkum edilmiştir. Ancak temyiz sırasında, TCK'nın 149. maddesinin (d) bendi yerine 148. maddesinin 1. fıkrası gereğince hüküm kurulması nedeniyle, eksik ceza tayini yapılmıştır. Anayasa Mahkemesinin bir iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği vurgulanmış ve diğer temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak, zorunlu savunman ücretinin sanıktan alınması yasa dışı olduğu için, hüküm bozulmuştur. Yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen hüküm, yargılama giderlerindeki zorunlu müdafii giderinin çıkarılması suretiyle düzeltilerek onanmıştır.
Kanun Maddeleri: TCK 148. maddesi, TCK 149. maddesi, TCK 53. maddesi, 5271 sayılı CMK 150. maddesi, 5271 sayılı CMK 234. maddesi, 5271 sayılı CMK 239. maddesi, 5320 sayılı Yasa 13. maddesi, 5320 sayılı Yasa 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK 322. maddesi.

6. Ceza Dairesi 2014/14764 E. , 2017/5187 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağmaya teşebbüs, Hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Sanığın yağma suçunu konutta işlediği halde, TCK"nın 149. maddesinin 1. fıkrasının (d) bendi yerine aynı Yasanın 148. maddesinin 1. fıkrası gereğince hüküm kurularak eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24/11/2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan 08/10/2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilebileceği değerlendirilerek yapılan incelemede,

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hâkimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

T.C. Anayasa"nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK"nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunman ücretinin, yeterli ödeme gücü bulunmayan sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısı ile sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasından yargılama giderlerinin tahsiline ilişkin bölümden “zorunlu müdafii giderinin” çıkarılması suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28/11/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.