Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine 15.06.2006 tarihinde sigorta başlangıcı olduğuna karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava; davacının davalı işyerinde 15.06.2006 – 28.06.2011 tarihleri arasında geçen çalışmalarının, sigorta başlangıç tarihinin 15.06.2006 tarihi olduğunun ve prime esas kazançlarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece; davacının davalı işyerinde 15.06.2006 – 28.06.2011 tarihleri arasında aralıksız çalıştığının ve prime esas kazançlarının bilirkişi raporunda belirtilen ve asgari ücretin 1,9 katı üzerinden hesaplanan miktarlarda olduğunun tespitine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; şoför olarak çalıştığını beyan eden davacının 03.06.2008 – 28.06.2011 tarihleri arasındaki çalışmalarının davalı Kurum"a bildirildiği, davacının işçilik alacaklarına ilişkin de dava açtığı, söz konusu davanın sonucuna ilişkin dosya kapsamında ve sisteminde belge bulunmadığı, davalı vekilinin temyiz dilekçesinde; işçilik alacağı dosyasında bilirkişi tarafından davacının asgari ücret ile çalıştığının kabulüne karar verildiğinin iddia edildiği, ancak mahkemece bu hususun araştırılmadığı anlaşılmaktadır.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa"nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
Öte yandan; davacının talebi aynı zamanda gerçek ücretinin tespiti istemini de içermektedir. Davanın niteliği gereği, çalışma olgusunun her türlü delille ispatlanabilmesine karşın, ücretin ispatında bu denli bir serbestlik söz konusu değildir. Hukuk Genel Kurulu"nun 2005/21-409 E, 2005/413 K sayılı kararında da belirtildiği üzere; Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 288. maddesindeki ( Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 200. maddesi ) yazılı sınırları aşan ücret alma iddialarının yazılı delille kanıtlanması zorunluluğu bulunmaktadır.
Ücret miktarı yasada düzenlenen sınırları aşıyorsa, tespiti gereken gerçek ücretin hukuksal geçerliliği haiz olarak düzenlenmiş bulunmaları kaydıyla, işçinin imzasının bulunduğu aylık ücreti gösteren para makbuzları, banka kayıtları, ticari defter kayıtları, ücret bordroları gibi belgelerle ispatı mümkündür.
Yazılı delille ispat sınırının altında kalan miktar için tanık dinletilebilir. Tespiti istenen miktar sınırı aşıyor olsa bile varlığı iddia edilen çalışmanın öncesine ve sonrasına ait yazılı delil başlangıcı sayılabilecek belgeler bulunuyorsa tanık dinletilmesi mümkündür (HMK m. 202).
506 sayılı Kanunun 78. maddesinde prime esas günlük kazançların alt ve üst sınırlarının ne olacağı gösterilmiştir. Günlük kazancın alt sınırı, HUMK"nun 288. maddesinde belirtilen sınırı aşıyorsa ücretin yazılı delille saptanması gereğinin pratikte bir önemi kalmayacaktır. Zira, 506 sayılı Kanunun 78. maddesine göre, günlük kazançları alt sınırın altında olan sigortalılar ile ücretsiz çalışan sigortalıların günlük kazançları alt sınır üzerinden hesaplanacaktır.
Somut olayda ise; davacının prime esas kazançları yönünden yukarıda anılan Yasa maddeleri dikkate alınmadan, asgari ücretin üstünde ücret ile çalışma iddiasının yazılı deliller ile ispatlanması gerektiği gözardı edilerek sonuca gidilmesi isabetsiz olmuştur.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalılardan ..."ye iadesine, 06.11.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.