20. Ceza Dairesi Esas No: 2015/8509 Karar No: 2017/4036 Karar Tarihi: 21.06.2017
Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/8509 Esas 2017/4036 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan mahkûm oldu. Temyiz itirazları reddedildi ancak sanıkların altsoyundan olan kişiler yönünden velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun sadece koşullu salıverme tarihlerine kadar süreceği, altsoyundan olmayanlar yönünden ise hapis cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar süreceği gözetilmeden karar verildiği için hüküm bozuldu. Daha sonra hükümler düzeltildi ve sanıklar hakkında TCK'nın 53. maddesinin 1. ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına karar verildi. Kanun maddeleri: TCK'nın 53. maddesi (1) ve (2) fıkraları ile (3) fıkrasının birinci cümlesi.
20. Ceza Dairesi 2015/8509 E. , 2017/4036 K.
"İçtihat Metni"
Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma Hüküm : Mahkûmiyet
Dosya incelendi. GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ : 1-Sanık ... hakkında kurulan mahkûmiyet hükmünün incelenmesinde: Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanık müdafinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 2- Sanıklar ... ve ... hakkında kurulan mahkûmiyet hükmünün incelenmesinde: Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanıkların yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak; TCK"nın 53. maddesinin (3) fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendindeki "Velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun" sadece sanıkların kendi altsoyları yönünden koşullu salıverme tarihlerine kadar süreceği, altsoyları dışındakiler yönünden ise yoksunluklarının hapis cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden “altsoy ayrımı yapılmaksızın” karar verilmesi, Kanuna aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, CMUK’nın 321. maddesi gereğince hükümlerin BOZULMASINA; ancak, bu durumun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına” ibaresinin yazılması suretiyle, hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.06.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.