Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/8139 Esas 2020/224 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/8139
Karar No: 2020/224
Karar Tarihi: 20.01.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/8139 Esas 2020/224 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı kooperatif yöneticisi olduğu dönemde haksız kazanç elde ettiği ve dışardan taşınmaz satışı taahhüt ettiği, ancak işlemi kooperatif hesaplarına aktarmadığı iddiasıyla, davacı tarafından tazminat davası açılmıştır. Davalı ise suçsuz olduğunu ve zamanaşımının dolmasından ötürü davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuştur. Mahkeme, zimmet davasında yeterli delil bulunmadığı için beraat ettiği davalı hakkında, davacı tarafından delil sunulmaması nedeniyle davanın reddine karar vermiştir. Davalı hakkında ise bilirkişi incelemesi yapılmak için davacı vekiline süre verilmiş ancak ücretin yatırılmaması nedeniyle bu delilden vazgeçilmiştir. Temyiz itirazları değerlendirilerek, hüküm ONANMIŞTIR.
Kanun Maddeleri:
- Türk Medeni Kanunu'nun 49 ve 58. Maddeleri
- Borçlar Kanunu'nun 2, 3, 53, 54, 55, 56 ve 61. Maddeleri

23. Hukuk Dairesi 2016/8139 E. , 2020/224 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, davalının kooperatifte 2004 ile 2009 yılları arasında yönetici olduğunu, dava dışı kooperatif üyesi olan ... ve ...’tan kooperatifin bilgisi dışında taşınmaz satışı taahhüdünde bulunarak ücret aldığını ve kooperatif hesaplarına aktarılmadığını, dava dışı kişilerin kooperatife dava açarak ödedikleri miktarları geri aldıklarını, ödemek zorunda kaldıkları 35.000,00 TL tutarı ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faiz ile birlikte talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının hakkında suç duyurusunda bulunduğunu ve yargılama sonucunda beraat ettiğini, işlemden sorumlu tutulamayacağını, sadece kendisinin davalı olarak gösterildiğini, yöneticilikten ayrılalı 6-7 yıl olduğunu, zamanaşımı def olduğunu savaunarak açılan davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; davalı hakkında açılan zimmet davası sonucunda yeterli delil bulunamadığından beraat ettiği ve kararın kesinleştiği, dosya hakkında bir değerlendirme yapılabilmesi için bilirkişi incelemesi yapılabilmesi için davacı vekiline bilirkişi ücretinin yatırılması için kesin süre verildiği ve yatırılmaması halinde bu delilden vazgeçileceğinin ihtar edildiği, davacının ücreti yatırmadığı ve başkaca da delil sunmadığı, davacı tarafından iddiasının ispat edilemediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 20.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.