17. Ceza Dairesi 2019/5532 E. , 2019/15067 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece sanıklar ..., ... hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme suçlarından, sanık ... hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I) Sanıklar ..., ... hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından, sanık ... hakkında hırsızlık suçundan verilen hükümlerin temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)Katılan ... kendisini vekille temsil ettirmesine rağmen katılan lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi,
2)T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan ... vekilinin, sanıklar ..., ..., ...’in temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasına "Katılan ... vekili lehine 1.500,00 TL ücreti vekaletin sanıklardan eşit şekilde tahsili ile katılan tarafa verilmesine;" cümlesinin eklenmesi ve yine TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımlarının bütünüyle çıkarılarak yerine “Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı doğrultusunda yürürlükte bulunan TCK"nın 53. maddesinin sanıklar hakkında uygulanmasına” cümlesinin yazılması suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II) Sanıklar ..., ... ve ... hakkında mala zarar verme suçundan verilen hükmün temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)Sanıkların eylemlerine uyan 5237 sayılı TCK"nun 152/1-a maddesine konu mala zarar verme suçunun yaptırımının suç tarihinde yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK’nun 152/1. maddesinde "bir yıldan altı yıla kadar hapis cezası" olarak öngörüldüğü, suç tarihinden sonra 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 65. maddesi ile aynı eylemin yaptırımının 152/1 maddesinde "bir yıldan dört yıla kadar hapis cezası" olarak indirildiği, suç tarihinden sonraki düzenleme lehe değişiklik getirdiğinden 5237 sayılı TCK"nun 7/2. maddesi uyarınca "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur."" hükmü doğrultusunda sanıkların hukuki durumlarının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
2)T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan ... vekilinin, sanıklar ..., ..., ...’in temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 02.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.