Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Dava Tarihi : 12/02/2016
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabülü ile 4.657,61 TL maddi, 7.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihi olan 27.07.2015 tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Koruma tedbirlerine dayalı tazminat davalarında vekalet ücretinin nasıl belirleneceğinin düzenlendiği 694 sayılı KHK ile değişik, 5271 sayılı CMK"nın 142/9. maddesinin hüküm tarihinden sonra, 25/8/2017 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe girdiğinin görülmesi karşısında, hüküm tarihi itibariyle davacı lehine yürürlükte bulunan avukatlık asgari ücret tarifesi uyarınca maktu vekalet ücreti takdir edilmesi gerektiğinden, tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
Gerekçeli karar başlığında "koruma tedbirleri nedeni ile tazminat" yerine "Yakalama veya Tutuklama Sonrası KYO veya Beraat Kararı Verilmesi Halinde Tazminat" ibaresine yer verilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım yanlışlığı olarak kabul edilmiştir.
Tazminat talebinin dayanağı olan Osmaniye 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 22.01.2016 tarih 2015/312 Esas – 2016/37 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının 27.07.2015 – 03.12.2015 tarihleri arasında tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine karar verildiği, beraat kararının 01.02.2016 tarihinde kesinleştiği, davanın tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK’nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı ve dava için kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla,
Kendisini vekil ile temsil ettiren davacı lehine, yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca 3.600 TL yerine 2.600 TL maktu vekalet ücreti takdir edilmesi, temyiz eden tarafın sıfatı dikkate alınarak, bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin, davanın süresinde açılmadığına, tazminat isteminin haksız olduğuna, davanın reddine karar verilmesi gerektiğine, faizin dava tarihinden itibaren işletilmesi gerektiğine ve yerinde görülmeyen sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Davacının 27.07.2015 – 03.12.2015 tarihleri arasında tutuklu kaldığı süreye ilişkin olarak tazminat talebinde bulunulduğu dikkate alınarak, belirtilen tarih aralığına ilişkin olarak 16 yaşından büyükler için belirlenen net asgari ücret miktarları üzerinden hesaplama yapılarak 4.228,10 TL’nin maddi tazminat olarak davacıya ödenmesine karar verilmesi gerekirken, brüt asgari ücret üzerinden hesaplanan hatalı bilirkişi raporunun hükme esas alınması suretiyle maddi tazminatın fazla tayini,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapmayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının birinci bendinde davacı lehine hükmolunan maddi tazminat miktarının ""4.228,10"" TL"ye indirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.11.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.