Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/9487 Esas 2018/5838 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/9487
Karar No: 2018/5838
Karar Tarihi: 26.06.2018

Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/9487 Esas 2018/5838 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 2008 ve 2009 takvim yıllarında vergi usul kanununa muhalefet suçundan mahkum edilirken, 2010 takvim yılı için beraat kararı verilmiştir. Sanık müdafiinin temyiz itirazları incelenirken, 2014 yılında verilen kararın usulüne uygun şekilde tebliğ edildiği ve yasal temyiz süresinin geçtiği anlaşıldığından vaki temyiz ve eski hale getirme istemi reddedilmiştir. Ayrıca, sanık hakkında 2010 yılında açılan sahte fatura düzenleme suçundan verilen beraat kararı da katılan vekilinin temyiz itirazları reddedilerek onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- Vergi Usul Kanunu
- Tebligat Kanunu (21/1, 21/2, 10. madde, 6099 sayılı Kanunun 3. maddesiyle eklenen 2. fıkra)
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUKün 317. maddesi

11. Ceza Dairesi 2016/9487 E. , 2018/5838 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : 2008 ve 2009 takvim yılları için mahkumiyet
2010 takvim yılı için beraat

I.Sanık hakkında 2008 ve 2009 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçundan verilen kararlara karşı sanık müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın yokluğunda verilen 11.03.2014 tarihli kararın, Tebligat Kanunu 21/1. maddesi gereğince bilinen son adresi olan sorguda bildirdiği adresine 07.04.2014 tarihinde ve 7201 sayılı Tebligat Kanununun 10. maddesine 6099 sayılı Kanunun 3. maddesi ile eklenen 2. fıkra uyarınca bilinen en son adres olarak kabulü gereken ve muhatap o adreste hiç oturmamış veya o adresten sürekli olarak ayrılmış olsa dahi tebligatın yapılmasına imkan veren MERNİS adresine, anılan Yasanın 21/2. maddesine göre usulüne uygun şekilde 27.05.2014 tarihinde tebliğ edilmesine karşın hükmün sanık müdafii tarafından yasal temyiz süresi geçtikten sonra 18.07.2014 tarihli dilekçe ile temyiz edildiği anlaşıldığından ve sanık müdafinin tebligatın usulüne uygun yapılmadığına yönelik itirazları yerinde görülmediğinden, vaki temyiz ve eski hale getirme isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II.Sanık hakkında 2010 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan verilen beraat kararına karşı katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Elde edilen delillerin hükümlülüğe yeter nitelik ve derecede bulunmadığı dosya içeriğine uygun şekilde gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 26.06.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.