Mala zarar verme - iftira - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2013/9007 Esas 2013/15437 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/9007
Karar No: 2013/15437
Karar Tarihi: 09.12.2013

Mala zarar verme - iftira - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2013/9007 Esas 2013/15437 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, mala zarar verme ve iftira suçlarından mahkum edilmiştir. Mala zarar verme suçundan verilen adli para cezası nedeniyle sanığın temyiz talebi reddedilmiştir. Ancak iftira suçundan beraat kararı verilmesi gerektiği halde sanığın mahkumiyetine karar verilmiştir. Anayasa'nın 74. maddesi ile garanti altına alınan \"anayasal dilekçe-şikayet hakkı\" düşünülerek müştekinin şikayeti ile ilgili takipsizlik kararının tek başına yeterli olmadığı vurgulanmıştır. Kanun maddeleri ise şöyledir:
- Mala zarar verme suçu için TCK'nın 151/1, 62/1, 52/2. maddeleri,
- İftira suçu için ise TCK'nın 267/1, 62/1, 53/1, 58/2-b-7. maddeleri.

9. Ceza Dairesi 2013/9007 E. , 2013/15437 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Mala zarar verme, iftira
Hüküm : 1- TCK"nın 151/1, 62/1, 52/2. maddeleri uyarınca mahkumiyet (2000 TL adli para cezası)
2- TCK"nın 267/1, 62/1, 53/1, 58/2-b-7. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme ilişkin incelemede;
1412 sayılı CMUK"nın 305. maddesindeki temyiz sınırı ve hükmolunan adli para cezasının miktarı karşısında hükmün kesin olması nedeniyle sanığın temyiz talebinin CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2- Sanık hakkında iftira suçundan kurulan hükme yönelik temyize gelince;
Sanığın, müşteki ..."ın kendisine yönelik olarak "seni bırakmam, tekrar karım olacaksın" şeklinde sözler sarfederek zorla cinsel birliktelik istediğinden bahisle şikayetçi olması üzerine müşteki hakkında delil yetersizliğinden verilen takipsizlik kararının iftira suçunun sübutu için tek başına yeterli olmadığı ve Anayasa"nın 74. maddesi ile garanti altına alınan "anayasal dilekçe-şikayet hakkı"nın kullanımı kapsamında değerlendirilmesi gerektiği gözetilerek hukuka aykırılık öğesinin gerçekleşmemesi nedeniyle yüklenen suçtan beraat kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi;
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 09.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.