Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kişiler arasındaki konuşmaların dinlenmesi ve kayda alınması
Hüküm: CMK’nın 223/4-d maddesi gereğince sanıklar hakkında ayrı ayrı ceza verilmesine yer olmadığına

Kişiler arasındaki konuşmaların dinlenmesi ve kayda alınması suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılanın bir nedene dayanmayan sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dosya kapsamına göre; sanıkların, katılanın bir akrabası için eser yapımı işi nedeniyle anlaşmaları sırasında anlaşmayı ses kaydına aldıkları ve daha sonra ücret ödenmemesi nedeniyle açılan davaya delil olarak sundukları olayda, sanıkların eyleminin TCK’nın 133/2. maddesinde tanımlanan söyleyişinin kaydı kapsamında değerlendirilebilir ise de; katılanın tarafı olduğu konuşma içeriklerini üçüncü kişi ya da kişilerle paylaştığı ve/veya çoğaltarak dağıttığına ilişkin hakkında bir iddia ileri sürülmeyen sanıkların hukuka aykırı hareket etme bilinciyle davranmadığı ve söyleyişinin ifşasınında kanunda suç olarak tanımlanmadığı gözetildiğinde atılı suçların yasal unsurlarının oluşmaması nedeniyle CMK’nın 223/2-a maddesi gereğince beraat kararı verilmesi gerekirken, CMK’nın 223/4-d. maddesi gereğince sanıkların işledikleri fiilin haksızlık içeriğinin az olduğu gerekçesiyle yazılı şekilde ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılanın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 02.11.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.