Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/2602 Esas 2020/5538 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2602
Karar No: 2020/5538
Karar Tarihi: 02.11.2020

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/2602 Esas 2020/5538 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, Fetullahçı terör örgütüne üyelik suçundan 8 ay 14 gün gözaltında ve tutuklu kaldıktan sonra beraat etmiştir. Davacı, gözaltı dönemi için 100.000 TL maddi ve 1.000.000 TL manevi tazminat talep etmiştir. Ancak yerel mahkeme, maddi tazminat talebini reddederek davacıya 22.500 TL manevi tazminat ödenmesine karar vermiştir. İstinaf başvurusu sonrasında da istinaf dairesi aynı kararı onamıştır. Temyiz başvurusu sonrasında ise Yargıtay, Adana Bölge Adliye Mahkemesi'nin istinaf başvurusunu reddetmiştir. Kanun maddeleri olarak 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE; 5271 sayılı CMK\"nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun\"un 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için Mersin 5. Ağır Ceza Mahkemesi'ne; kararın bir örneğinin de Adana Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesi'ne iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na GÖNDERİLMESİNE karar verilmiştir.

12. Ceza Dairesi 2020/2602 E. , 2020/5538 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : İstinaf başvurusunun esastan reddi

Davacının maddi tazminat talebinin reddine, manevi tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, Adana Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 20/09/2019 tarih, 2019/3643 Esas, 2019/1992 Karar sayılı "istinaf başvurusunun esastan reddine" ilişkin kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Fetullahçı terör örgütüne üye olma suçundan 16.09.2016 - 30.05.2017 tarihleri arasında 8 ay 14 gün gözaltında ve tutuklu kalıp beraat eden davacının 100.000 TL maddi, 1.000.000 TL manevi tazminatın gözaltı tarihinden işleyecek yasal faizi ile talebine ilişkin davada yerel mahkemece maddi tazminat talebinin reddine, 22.500 TL manevi tazminatın gözaltı tarihinden işleyecek yasal faizi ile davalı Hazineden alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesine ilişkin hükme yönelik yapılan istinaf başvurusu üzerine istinaf dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesinde, bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin tazminat miktarının az olduğuna, maddi tazminat miktarının kabul edilmesi gerektiğine ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve Kanuna uygun bulunan Adana Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesi"nin 20/09/2019 tarih, 2019/3643 Esas, 2019/1992 Karar sayılı istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin karara karşı yapılan temyiz istemlerinin isteme uygun olarak 5271 sayılı CMK.nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE; 5271 sayılı CMK"nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için Mersin 5. Ağır Ceza Mahkemesi"ne; kararın bir örneğinin de Adana Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesi"ne iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na GÖNDERİLMESİNE; 02.11.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.