Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/9510 Esas 2018/90 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin emeklilik nedeni ile sona erdiğini, ancak kıdem tazminatının ödenmediğini beyanla kıdem tazminatı talebinde bulunmuştur..
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı Üniversite vekili, asıl işveren olmadığını ihale makamı olduğunu bu suretle husumet itirazları olduğunu, davalının yüklenici firmanın çalışanı olduğunu ve belirli süreli iş sözleşmesine göre çalıştığını, belirterek reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davalının 4857 sayılı Kanunun 2/6 maddesi uyarınca asıl işveren olduğu, davacının alacaklarından sorumluluğunun bulunduğu, iş akdinin emeklilik nedeni ile sonlandırıldığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut olayda, davacı davalı Rektörlük bünyesinde psikiyatri kliniğinde 19.04.2000-28.08.2014 tarihleri arasında alt işverenler işçisi olarak çalışmıştır. Davacı iş akdini 15 yıl sigortalılık süresini ve 3600 prim gün sayısını doldurduğu gerekçesiyle sona erdirmiş ve çalışma süresine karşılık kıdem tazminatının ödenmediği iddiası ile dava açmıştır. Davalı taraf ihale kapsamında işin devredildiği ve kendilerinin sorumlu olmadığını savunmuştur. Mahkemece davalı tarafça yargılama aşamasında sunulan 2004 yılı sonrası yapılan ödemeler değerlendirilerek ödeme dönemleri dışlanmak suretiyle hesaplama yapılmıştır. Davalı tarafça temyiz aşamasında alt işverenlerden henüz elde edildiği iddiası ile 2000-2003 dönemine ilişkin 16.05.2003 tarihli ibraname ve kısmi ödemelere dair banka dekontları sunulmuştur. Ödeme itirazı yargılamanın her aşamasında ileri sürülebilir. Kural olarak, yargılama aşamasında sunulmayan deliller, temyiz veya karar düzeltme aşamasında sunulamazlar. Ancak borcu ortadan kaldıran deliller yargılama aşamasında ileri sürülmek ve teminine ilişkin nedenler bildirilmek suretiyle temyiz aşamasında da ileri sürülebilir. Borcun ödendiğini gösteren makbuz veya ibraname bu istisnanın tipik örneğidir. Somut olayda davalı işveren tarafından temyiz aşamasında dosyaya, dava konusu alacaklara ilişkin ödeme belgeleri ve banka hesap dökümleri ibraz edilmiş, ödeme belgeleri delil listesinde gösterilmiştir. Hal böyle olunca işin mahiyeti ve hizmet alım yoluyla alt işverenlere verildiği dikkate alındığında belgelerin alt işverenlerce düzenlenmesi ve teminindeki güçlük karşısında davalının temyiz aşamasında sunduğu belgeler konusunda Mahkemece yeni bir değerlendirme yapılması gerekir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 15.01.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.