Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/6739 Esas 2019/4281 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/6739
Karar No: 2019/4281
Karar Tarihi: 25.06.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/6739 Esas 2019/4281 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, çocuk mahkemesinde görülen bir davada sanığın, uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması nedeniyle mahkûm olduğunu belirtiyor. Sanık hakkında, aynı suçtan daha önce başka bir davada verilen tedavi veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı ortaya çıkıyor. Bu nedenle, TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanması şartları yerine getirilmediğinden, bu suçtan dolayı doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanıyor. Ancak sanık, bu tedbiri ihlal ediyor ve yargılamaya devam edilerek hüküm kuruluyor. Mahkeme, yargılamanın yasaya uygun yapıldığı, delillerin tartışıldığı ve hükmün doğru olduğunu belirtiyor. Kararın sonunda, 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası ve 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası detaylı bir şekilde açıklanmıyor.

10. Ceza Dairesi 2017/6739 E. , 2019/4281 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Çocuk Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve bu tedbirin infazı sırasında, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru olarak belirlendiği anlaşıldığından, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 25/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.