Konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/1551 Esas 2019/12011 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1551
Karar No: 2019/12011
Karar Tarihi: 11.09.2019

Konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/1551 Esas 2019/12011 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karar, asliye ceza mahkemesinin konut dokunulmazlığını ihlal suçundan verdiği mahkumiyet hükmünün temyiz edilmesi üzerine verilmiştir. Soruşturma aşamasında yapılan uzlaştırma teklifinin geçersiz olacağı, uzlaşma hükümlerinin uygulanması gerektiği ve cezanın şahsileştirilmesi gerektiği belirtilerek önceki karara yollama yapılmayarak hükmün bozulması gerektiği kararına varılmıştır. Kanun maddeleri olarak TCK’nın 116/4. maddesi, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi, CMK’nın 253. ve 254. maddeleri, TCK’nın 106/1-1. maddesi ve Anayasanın 141, CMK'nın 34, 223 ve 230. maddeleri belirtilmiştir.

18. Ceza Dairesi 2019/1551 E. , 2019/12011 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü.
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1- TCK’nın 116/4. maddesinde düzenlenen konut dokunulmazlığının ihlali suçunun, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik CMK’nın 253. maddesinden önceki düzenleme uyarınca, uzlaşma kapsamında olmayan TCK’nın 106/1-1. maddesindeki tehdit suçu ile birlikte işlenmesi ve yargılama neticesinde tehdit suçundan kesinleşmiş beraat kararı verilmesi nedeniyle, soruşturma aşamasında yapılan uzlaştırma teklifinin, geçersiz olacağı anlaşılmakla, atılı suç açısından CMK’nın 253 ve 254. maddeleri uyarınca uzlaşma hükümlerinin uygulanması ve sonucuna göre sanığın hukuksal durumunun belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Kabule göre de;
Temyiz kanun yoluna tabi olup kesinleşmesi halinde infaza verilecek olan ilamın, açıklanacak yeni hüküm olduğu, bu nedenle yargılama sonucunda ulaşılan sonuçların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması ve bu şekilde cezanın şahsileştirilmesi gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan, önceki karara yollama yapılmak suretiyle Anayasanın 141, CMK"nın 34, 223 ve 230. maddelerine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı ve sanık ... müdafisi, katılanlar ... ile ... vekilinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görüldüğünden, tebliğnameye aykırı olarak başkaca yönleri incelenmeksizin HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 11/09/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.