Mahkemesi :İş Mahkemesi



Dava, yersiz ödenen aylık ve sağlık giderinin tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle; 5510 sayılı Yasanın geçici 17 maddesinde, kendi adına ve hesabına bağımsız çalışanlarla tarımda kendi adına ve hesabına bağımsız çalışanlardan, 1479 ve 2926 sayılı Kanunlara göre tescilleri yapıldığı halde, bu maddenin yürürlük tarihi itibariyle beş yılı aşan süreye ilişkin prim borcu bulunanların, bu sürelere ilişkin prim borçlarını, prim borçlarının ödenmesine ilişkin kurumca çıkarılacak genel tebliğin yayımı tarihini takip eden aybaşından itibaren 6 ay içerisinde ödememeleri halinde, prim ödemesi bulunan sigortalıların daha önce ödedikleri primlerin tam olarak karşıladığı ayın sonu itibariyle prim ödemesi bulunmayan sigortalıların ise tescil tarihi itibariyle sigortalılığı durdurulur. Prim borcuna ilişkin süreler sigortalılık süresi olarak değerlendirilmez ve bu sürelere ilişkin kurum alacakları takip edilmeyerek, kurum alacakları arasında yer verilmez. Buna göre davalılar murisinin prim borçlarını ödediğine dair dosyada bir delil de bulunmamasına göre ödenmeyen prim borçları nedeniyle 2926 sayılı Yasaya göre sigortalı sayılmasının mümkün bulunmadığı, bu halde kendisine oğlunun ölümü üzerine bağlanıp ödenmiş bulunan ölüm aylıkları ile sağlık ödemelerinin yersiz ödeme kapsamında olmadığı anlaşılmış ve davacı kurum vekilinin davasının reddine karar verilmiştir.
Mahkemece eldeki davada, yukarıda belirtilen gerekçe ile karar verilmiş ise de; davalıların murisine 1479 sayılı Kanuna tabi sigortalı olan oğlunun ölümünden sonra ölüm tarihinde yürürlükte olan 1479 sayılı Kanunun 45"nci maddesine dayalı olarak ölüm aylığı bağlanmıştır. 5510 sayılı Kanunun geçici 1"nci maddesi 2"nci fıkrası "17/7/1964 tarihli ve 506 sayılı, 2/9/1971 tarihli ve 1479 sayılı, 17/10/1983 tarihli ve 2925 sayılı, bu Kanunla mülga 17/10/1983 tarihli ve 2926 sayılı Kanunlara göre bağlanan veya hak kazanan; aylık, gelir ve diğer ödenekler ile 8/2/2006 tarihli ve 5454 sayılı Kanunun 1 inci maddesine göre ödenmekte olan ek ödemenin verilmesine devam edilir. Bu gelir ve aylıkların durum değişikliği nedeniyle artırılması, azaltılması, kesilmesi veya yeniden bağlanmasında, bu Kanunla yürürlükten kaldırılan ilgili kanun hükümleri uygulanır." şeklinde düzenlemesini içermekte olup bu düzenleme gereği uyuşmazlığa 1479 sayılı Kanun hükümleri uygulanması gerekmekte olup, 1479 sayılı Kanun hükümlerinde de ana ve babaya bağlanan ölüm aylığının kesilmesine ilişkin düzenleme mevcut değildir. Kurum tarafından, 5510 sayılı Kanunun 34 ve 35"nci maddelerine dayalı olarak aylık kesme ve borç tahakkuk işlemi yapılmış ise de uyuşmazlığa 1479 sayılı Kanun hükümleri uygulanması gerektiğinden ve bu Kanunda aylık kesmeye ilişkin düzenleme olmaması sebebiyle davanın reddine karar verilmesi gerekirken mevcut gerekçe ile davanın reddine karar verilmesi ve anılan aykırılığın eldeki davada sonuca etkili olmayışına göre, yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 10.07.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.