Reşit olmayan kimseyi rızasıyla kaçırıp alıkoyma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/9939 Esas 2017/2892 Karar Sayılı İlamı

-MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Reşit olmayan kimseyi rızasıyla kaçırıp alıkoyma
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK"nın 231. maddesinin sekizinci fıkrasında, hükmün açıklanmasının geri bırakılması halinde, denetim süresi içinde dava zamanaşımının duracağı ve aynı maddenin onbirinci fıkrasında, denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlenmesi halinde mahkemece hükmün açıklanacağı düzenlenmiş olup, duran zamanaşımının denetim süresi içinde işlenen suçtan dolayı verilen hükümlülük kararının keşinleşmesi koşuluyla ikinci suçun işlendiği tarihte yeniden işlemeye başlayacağı kabul edilerek yapılan incelemede,
23.12.2010 tarihli karar ile sanık hakkında atılı suçtan kurulan mahkûmiyet hükmünün açıklanmasının geri bırakılmasına ve sanığın beş yıl denetim süresine tâbi tutulmasına karar verildiği, anılan kararın 31.01.2011 tarihinde kesinleşmesinden sonra 16.10.2011 tarihinde kasıtlı yeni bir suçun işlendiği ve bu suçtan mahkûmiyetin kesinleştiği, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 31.01.2011 tarihinden ikinci suçun işlendiği 16.10.2011 tarihine kadar dava zamanaşımının sekiz ay onaltı günlük süre boyunca durduğu, sanığın üzerine atılı reşit olmayan kimseyi rızasıyla kaçırıp alıkoyma suçunun 765 sayılı TCK"nın 430/2. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırı itibariyle aynı Kanunun 102/4, 104/2. maddelerinde belirlenen 7 yıl 6 aylık asli ve ilave dava zamanaşımına tâbi olduğu, duran zamanaşımı süresinin çıkartılmasından sonra suç tarihi ile karar tarihi arasında bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından, kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşmesine karar verilmesi yerine yargılamaya devamla yazılı şekilde önceki hükmün açıklanmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi ile 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddeleri gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 29.05.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.