MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK.nın 7/2 ve 5252 sayılı Kanun"un 9/3. maddesi uyarınca sanık yararına olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkacak sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı gözetilip, 5237 sayılı TCK"nın 142. maddesinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCK"nın 493/2, 522. maddelerinde yer alan suçun öğelerinin farklı olduğu; sanığın gece saat 23.30 sıralarında mağdura ait iş yerine, şahsi çeviklikten istifade ile elektrik direğinden tırmanıp, balkon kapı camını kırarak girdiği sırada görevlilerce iş yeri içerisinde yakalandığının anlaşılması karşısında; eylemin 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 116/2-4 ve 151/1. maddelerinde tanımlanan, hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarını oluşturduğu gözetilmeden, eylem sadece aynı Kanun’un 142/1-b, 143/1, 35/2. maddeleri kapsamında değerlendirilerek lehe olan Kanun’un belirlenmiş olması, sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 143, 35, 62. maddelerine göre verilecek ceza ile 765 sayılı Kanun"un 493/1, 61, 522/1, 59. maddelerine göre verilecek cezalar karşılaştırıldığında, 765 sayılı Kanun hükümlerine göre verilecek cezanın açıkça sanık lehine olduğu dikkate alındığında, bu husus sonuca etkili görülmemiştir.
Bozmü üzerine yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 09/07/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.