Tehdit - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/9898 Esas 2020/7294 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
4. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/9898
Karar No: 2020/7294
Karar Tarihi: 17.06.2020

Tehdit - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/9898 Esas 2020/7294 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesinde görülen bir davada sanık hakkında tehdit ve hakaret suçlarından dava açılmıştır. Yerel mahkeme sanık hakkında hakaret suçundan ceza verilmesine yer olmadığına dair karar verirken, tehdit suçundan ise mahkumiyet hükmü kurulmuştur. Yapılan temyiz başvurusunda, hakaret suçu yönünden verilen karar onanırken, tehdit suçu yönünden hükümlerin bozulmasına karar verilmiştir. Bu bozma kararının nedeni ise, suçun uzlaştırma kapsamında olması ve uzlaşma önerisinin yapılmamasıdır. Kararda yer alan kanun maddesi ise Türk Ceza Kanunu'nun 106/1-1. cümle maddesidir.
4. Ceza Dairesi         2016/9898 E.  ,  2020/7294 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇLAR : Tehdit, hakaret
    HÜKÜMLER : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığı

    Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karara karşı katılan ... vekili tarafından yapılan itirazın mahallinde değerlendirildiği belirlenerek dosya görüşüldü:
    Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
    A-Sanık ... hakkında hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair kararın temyiz incelemesinde;
    Eyleme ve yükletilen suça yönelik katılan ... vekilinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
    B-Sanık ... hakkında tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmü ile hakaret suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığına dair kararın temyiz incelemesine gelince;
    1-Tehdit suçu yönünden;
    Sanığın aşamalarda suçlamayı kabul etmemesi, taraflar arasında önceye dayalı husumet bulunması ve suçun sanık tarafından işlendiğine dair katılanın beyanları dışında dosyada başkaca delil mevcut olmaması karşısında, sanığın atılı suçu işlediğine dair kabulün hangi somut delillere dayandırıldığı açıkça belirtilmeden ve katılanın anlatımının, sanığın savunmasına neden üstün tutulduğu açıklanıp tartışılmadan, yetersiz gerekçeyle sanık hakkında mahkumiyet hükmü kurulması,
    2-Deliller değerlendirildikten sonra tehdit suçunun oluştuğunun kabul edilmesi halinde ise her iki suç yönünden;02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK’nın 106/1-1. cümle maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu, hakaret suçu yönünden ise, uzlaşma önerisinin yapıldığı tarihte 5271 sayılı CMK’nın 253/3. maddesinde engel bulunduğu gözetilerek, yeni düzenleme karşısında bu suç yönünden de uzlaşma önerisinde bulunulması gerektiği anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması;
    Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin HÜKÜMLERİN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 17/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.