Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığnın ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/8013 Esas 2019/18900 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8013
Karar No: 2019/18900
Karar Tarihi: 23.12.2019

Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığnın ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/8013 Esas 2019/18900 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve Ceza Dairesi tarafından incelenen bir dava sonucunda sanıkların hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkum edildiği anlaşılmaktadır. Sanıkların adli para cezası hükümlerine yönelik temyiz istemleri reddedilirken, işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan mahkum edilen sanık hakkında itiraz yasa yolu açık olması sebebiyle dosyanın ilgili merciine gönderilmesine, hırsızlık suçundan mahkum edilen sanıkların temyiz istemleri ise reddedilmiştir. Kararda, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümlerinin kesin olduğu belirtilmiştir. İşyeri dokunulmazlığının ihlali suçunda, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına karşı itiraz yasa yolu açık olduğundan, bu konuya ilişkin temyiz olanağı bulunmadığı ifade edilmiştir. Hırsızlık suçunda ise, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi kararının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- 6217
13. Ceza Dairesi         2019/8013 E.  ,  2019/18900 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığnın ihlali, mala zarar verme
    HÜKÜMLER : Mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
    I-Sanıklar ... ve ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
    14.04.2011 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanıklar hakkında tayin edilen 2.000 TL adli para cezasına ilişkin hükümlerin, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince sanıklar ... ve ...’ün temyiz istemlerinin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
    II-Sanık ... hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
    Sanık hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan 5271 sayılı CMK"nın 231/5. maddesi uyarınca verilen “hükmün açıklanmasının geri bırakılması” kararına karşı, 19.12.2006 tarihinde yürürlüğe giren 5560 sayılı Kanun’un 23. maddesi ile eklenen CMK"nın 231/12. fıkrası uyarınca itiraz yasa yolu açık olup temyiz olanağı bulunmadığından, CMK’nın 264/1. maddesi uyarınca sanığın yasa yolu ile merciinde yanılması sanığın hakkını ortadan kaldırmayacağından, aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca itirazı incelemeye görevli ve yetkili mahkemeye iletilmek üzere, dosyanın incelenmeksizin mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na İADESİNE,
    III-Sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
    5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak anılan maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanıklar ... ve ...’ün temyiz istemleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
    IV-Sanık ... hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
    Uzun süreli erteli hapis cezasına mahkum olan sanık hakkında TCK"nın 53. maddesinde belirtilen haklardan yoksun kılınma kararı verilmemiş ise de, Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan kısmi iptal kararı da nazara alınarak, infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    Sanık hakkında hükmolunan 1 yıl 8 ay hapis cezasının ertelenmesi karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 51/3. maddesi uyarınca belirlenen denetim süresinin hükmolunan ceza miktarından az olamayacağı gözetilmeyerek 1 yıllık denetim süresinin belirlenmesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasındaki TCK"nın 51/3. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümden “1 yıl denetim süresi uygulanmasına” ibarelerinin çıkarılarak yerine “1 yıl 8 ay denetim süresi uygulanmasına” ibarelerinin yazılması suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.