Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/6730 Esas 2019/4272 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/6730
Karar No: 2019/4272
Karar Tarihi: 25.06.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/6730 Esas 2019/4272 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen davada sanık kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan mahkum olmuştur. Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanığın bu suçtan önce aynı suçtan dolayı açılmış başka bir davada tedavi veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşılmıştır. Bu nedenle, TCK'nin 191. maddesi 5. fıkrası uyarınca sanık lehine uygulanma şartları oluşmadığından, sanık doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanması gereken ilk kişidir ve bu tedbirin infazı sırasında yükümlülüklerini ihlal ettiği için hüküm verilmiştir. Temyiz itirazları reddedilerek mahkeme kararı onanmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri: 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi, TCK'nın 191. maddesi 5. fıkrası, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ve 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası.

10. Ceza Dairesi 2017/6730 E. , 2019/4272 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve bu tedbirin infazı sırasında, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru olarak belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 25/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.