2. Ceza Dairesi Esas No: 2019/1892 Karar No: 2019/12508 Karar Tarihi: 09.07.2019
Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/1892 Esas 2019/12508 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir hırsızlık ve konuta dokunulmazlığın ihlali suçu nedeniyle verilen mahkumiyet kararının sanığa usulüne uygun olarak tebliğ edilmediğini tespit etti. Tebligatın yapılması gereken adres kayıt sisteminde belirtilen yerde yapılmadığı ve dolayısıyla kararın geçersiz olduğu belirtildi. Kararın sanığa usulüne uygun olarak tebliği ve gerekçeli kararla birlikte tebligat ilmühaberi ile verilmesi gerektiği, aksi halde temyiz dilekçesi ve ek tebliğname ile birlikte iadesinin sağlanması gerektiği belirtildi. Kararda, bu tespitlere dayanarak, Tebligat Kanunu'nun 10/2, 21/1-2, 23/1-8 maddeleri ve Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmelik'in 16/2 maddesine yer verildi.
2. Ceza Dairesi 2019/1892 E. , 2019/12508 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10/2. maddesinin, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun’un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanunu"nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu’nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkânsızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin, yokluğunda verilen kararın, temyiz dışı sanık ...’un adres kayıt sistemindeki adresinde, doğrudan 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesi uyarınca yapılan karar tebliği işleminin geçersiz olması karşısında; gerekçeli kararın sanık ...’a usulüne uygun olarak tebliği ile, tebligat ilmühaberi ile birlikte verilmesi halinde temyiz dilekçesi de eklenerek ve ek tebliğname de düzenlenerek incelenmek üzere iadesinin mahallince sağlanması için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 09.07.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.