Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/2839 Esas 2019/4267 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2839
Karar No: 2019/4267
Karar Tarihi: 25.06.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/2839 Esas 2019/4267 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin uyuşturucu madde bulundurması suçundan mahkumiyetine karar verdi. Ancak daha önce verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmadığı için ceza infaz edilmedi. Bu nedenle, dosya itiraz merciine iade edildi. Kararda, 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesi ve aynı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrasına atıfta bulunuldu. Bu maddeler, uyuşturucu madde kullanımı ve bulundurma suçlarında tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasını düzenlemektedir. Dosya incelenmeden, itiraz mercii tarafından verilecek gerekli karar için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iade edildi.
Detaylar:
- Uyuşturucu kullanımı ve bulundurma suçlarında tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri, TCK'nın 191. maddesi ile düzenlenmektedir.
- 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. madde, uyuşturucu bulundurma suçlarındaki tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması için hüküm getirmektedir.
- Verilen kararın infazında tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması durumunda, cezanın infazı gerçekleşir (TCK'nın 191/7. maddesi).
- Dosyaların incelenmeden doğrudan itiraz merciine iade edilmesi, Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 264/2. maddesi uyarınca yapılmaktadır.

10. Ceza Dairesi 2017/2839 E. , 2019/4267 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hükümler : a) Mahkûmiyet
b) Hükmolunan cezanın aynen infazı

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Hükümden önce 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrasının itiraz merciince gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Mahkemece 2013/34 esas; 2013/75 karar sayılı ve 12/04/2013 tarihli karar ile TCK"nın 191/1-2 maddeleri uyarınca 1 yıl hapis cezası ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmolunduğu, kararın 14/05/2013 tarihinde kesinleştiği, hükmün infazı aşamasında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle, karar tarihi itibarıyla 5237 sayılı TCK’nın 191/7. maddesi uyarınca verilen “ 1 yıl hapis cezasına” ilişkin 12/09/2014 tarihli kararın, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98. maddesi uyarınca verilen bir karar niteliğinde olması ve aynı Kanunun 101/3. maddesi uyarınca itiraza tabi bulunması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nın 264/2. maddesi uyarınca itirazla ilgili olarak gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 25/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.