Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/1909 Esas 2019/12502 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1909
Karar No: 2019/12502
Karar Tarihi: 09.07.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/1909 Esas 2019/12502 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hırsızlık suçundan mahkum edilmiş, ancak tekerrüre esas alınan hüküm belirtilmemiştir. Mahkemece, önceki hükümlülüklerden en ağırının tekerrüre esas alınması gerektiği ifade edilmiştir. Sanık adli sicil kaydına göre tekerrüre esas alınabilecek başka bir sabıkası bulunmadığı için, sanığın suçu tekerrüre esas alınamayacak şekilde düşürülmüştür. Bu nedenle, hüküm bozulmuştur. Hüküm fıkrasından TCK'nın 58. maddesi uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılmasına karar verilerek, diğer yönleri uygun olan hüküm onanmıştır. Kanun maddeleri ise şöyledir:
- 5275 sayılı Kanun'un 108/2. maddesi
- TCK'nın 53. maddesi
- 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi
- 5237 sayılı TCK\"nın 58. maddesi

2. Ceza Dairesi 2019/1909 E. , 2019/12502 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Mahkemece hangi ilamın tekerrüre esas alındığı karar yerinde belirtilmemiş ise de; 5275 sayılı Kanun’un 108/2. maddesinde yer alan "tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktar, tekerrüre esas alınacak cezanın en ağırından fazla olamaz” hükmü uyarınca önceki hükümlülüklerinden en ağırının tekerrüre esas alınması gerektiği, yine Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22/01/2013 tarih ve 2012/6- 1431 esas, 2013/18 karar sayılı kararında da kabul edildiği gibi, sanıkların mükerrir olduğunun belirtilmesinin yeterli olduğu, hükümde tekerrüre esas alınan ilamın gösterilmesine gerek bulunmadığı, bu durumun infaz aşamasında gözetilebileceği hususu gözönüne alındığında tekerrüre esas alınan ilamın gösterilmemesi bozma nedeni yapılmamış, TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın adli sicil kaydında yer alan Kınık Asliye Ceza Mahkemesince verilmiş 12/11/2008 karar tarihli, 2008/110 esas, 2008/287 Karar sayılı ilamı uyarınca verilen 1 yıl hapis ve 100,00 TL adli para cezasının TCK"nın 157/1. maddesi uyarınca verilmiş olduğu, bahse konu suçun 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi uyarınca uzlaşma kapsamına alındığı ve 23/07/2018 tarihli ek karar ile kararı ile tüm sonuçlarıyla birlikte düşürülmesine karar verildiği, bu sebeple bu suçun tekerrüre esas alınamayacağı ve sanığa ait adli sicil kaydında tekerrüre esas alınabilecek başka bir sabıkasının olmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun"un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılmasına karar verilmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.07.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.