MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Suç tarihinde 12-15 yaş grubunda olduğu anlaşılan suça sürüklenen çocuğun 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 143, 116/2-4 ve 119/1-c maddelerine uyan hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığı bozma suçlarında, Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 11.12.2012 tarih ve 2012/1247 E., 2012/1842 K. sayılı kararında da belirtildiği üzere; 5237 sayılı TCK"nın 143, 116/4 ve 119/1-c maddelerinde düzenlenen "suçların gece vakti ve birden fazla kişi ile birlikte işlenmesi"nin, suçların daha ağır ceza verilmesini gerektiren nitelikli halleri olması nedeniyle aynı Kanun"un 66/3. maddesi uyarınca dava zamanaşımı sürelerinin hesabında dikkate alındığında, TCK"nın 66/1-d, 66/2 ve 67/4. maddelerine göre zamanaşımı süresinin dolmadığı belirlenerek yapılan incelemede;
İş yeri dokunulmazlığını bozma suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiğinin anlaşılması karşısında, suça sürüklenen çocuğa verilen cezanın TCK"nın 119/1-c maddesi uyarınca artırılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 09.07.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.