MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki rücuen tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraflar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

K A R A R

1-)Davacı, davalıdan yemek pişirme, hastaneye taşıma, dağıtım ve sonrası hizmeti satın aldığını, davalı nezdinde çalışan işçinin alamadığı işçi alacakları için davacı idare ile davalıya karşı dava açtığını ve mahkemece kabul olunan alacakların idarece ödenmek durumunda kalındığını, İşçi ... tarafından kurum aleyhine açılan ve ... 5. İş Mahkemesinin 2012/485 esas sayılı dosyası ile görülen tazminat davasında aleyhine tazminat talep edildiğini ve davacının talebinin kabulüne karar verildiğini, ... 9. İcra Müdürlüğünün 2014/1614 esas sayılı dosyasında 14/03/2014 tarihinde 14.834,48 TL"den stopaj kesintisi yapıldıktan sonra 14.312,66 TL ödeme yapıldığını, bahsedilen kararlar gereği olarak işçileri korumak için getirilen asıl iş veren kurumu sonucu sorumluluğuna karar verilen ve borcu ödeyen idarenin kanunen rücu hakkının mevcut olduğunu, ve bu nedenlerle fazlaya ilişkin talep ve dava haklarının saklı kalmak kaydıyla 14.834,48 TL"nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, 14.312,66 TL"nin 17.03.2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ait istemin reddine karar verilmiş; hüküm, her iki tarafça temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen (reddine karar verilen 521,82 TL) miktar, karar tarihi (11.03.2015) itibariyle 2.080,00 TL’yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin davacının temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-)Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı tarafın tüm temyiz itirazlarının reddi gerekir.
SONUÇ: Birinci bentte açıklanan nedenlerle davacının TEMYİZ DİLEKÇESİNİN REDDİNE, ikinci bentte açıklanan nedenlerle davalının tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 733,27 TL kalan harcın davalıdan alınmasına, HUMK’nun 440/1 maddesi uyarınca tebliğden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 18/12/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.