MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı; davalı ... ve dava dışı ... aleyhine ... İcra Müdürlüğünün 2013/1855 Esas dosyası ile ödenmemiş fatura borcundan kaynaklı icra takibi yapıldığını, davalı ..." ün yapılan icra takibine itirazı nedeni ile takibin durduğunu, davalı ..."ün elektrik abonesi, diğer borçlunun ise elektriği fiilen kullanan kişi olduğunu, davalı ..." ün aboneliğini iptal ettirmediği sürece mevcut borçtan sorumlu olduğunu belirterek, davalının ... İcra Müdürlüğünün 2013/1855 Esas sayılı dosyasına vaki itirazının iptali ile takibin devamına ve takip konusu alacağın %20 "sinden az olmamak üzere tazminatına hükmedilmesini talep etmiştir.
Davalı; dava dışı ... isimli şahsın kendisinin kiracısı olduğunu, elektriği fiilen kullanan kişi ... olduğu halde haksız olarak kendisi aleyhine icra takibi yapıldığını, takibe konu borcun dayanağı olarak gösterilen yapılandırma belgesinin altındaki imzanın kendisine ait olmadığını, imza inkarında bulunduğunu, fiili kullanıcı ..."ün borcu ödemeyi kabul ettiğini ve taksitlendirme yaptırdığını, kendisinin borçtan sorumlu tutulmasının mümkün olmadığını, elektrik faturalarının kendisine tebliğ edilmediği gibi borçla ilgili her hangi bir ihtar da gelmediğini ileri sürerek, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile, ... İcra Müdürlüğünün 2013/1855 Esas sayılı dosyasında takibin kısmen iptali ile takibin 3.022,27-TL asıl alacak, 574,51-TL gecikme cezası, 103,41-TL. KDV. olarak devamına, alacağa takip sonrası yasal faiz işletilmesine, şartları oluşmadığından tazminat talebinin reddine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş, hüküm taraflarca temyiz edilmiştir.
A)-Davacının temyiz itirazları yönünden yapılan incelemede;
5219 ve 5236 sayılı yasalar ile HUMK"nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2017 tarihinden itibaren 2.270.TL"ye çıkarılmıştır.
Hüküm, karar tarihi itibariyle kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 1989/3 Esas 1990/4 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kurulu Kararı uyarınca Yargıtay"ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz isteminin REDDİNE ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine;
B)- Davalının temyiz itirazları yönünden yapılan incelemede;
1) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2) Ancak, gecikme zammının faiz niteliğinde olduğu Yargıtay"ın yerleşmiş görüşlerindendir (HGK. 16.6.2004 tarih 2004/19-357 E. 2004/360 K., HGK. 18.2.2004 tarih 2004/10–104 E. 2004/94 K.).
Bu nedenle takip sonrası dönemde sadece asıl alacağa faiz işletilmesine olanak sağlayacak şekilde hüküm kurulması gerekirken, faize faiz yürütülmesi sonucunu doğuracak şekilde karar verilmesi usul ve yasaya uygun değildir(BK. md.104/son).
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanması HUMK"nun 438/7 maddesi hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının 1.bendindeki "alacağa takip sonrası yasal faiz işletilmesine" ifadesinin yerine gelmek üzere "asıl alacağa takip tarihinden itibaren değişen oranlarda yasal faiz yürütülmesine" ifadelerinin yazılması suretiyle hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz eden tarafa iadesine, 6100 sayılı HMK"nun Geçici Madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440. maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 02.04.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.