Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/14191 Esas 2019/4252 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/14191
Karar No: 2019/4252
Karar Tarihi: 24.06.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/14191 Esas 2019/4252 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandığını ancak yükümlülüklerin ihlal edilmesi üzerine mahkûm olduğunu belirtmiştir. Yapılan incelemede, yargılama sürecinin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin tartışıldığı ve eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiği saptanmıştır. Ancak, adli para cezasının belirlenmesinde kanun maddesinin gösterilmediği için hüküm BOZULMUŞ, ancak bu aykırılığın düzeltilebileceği belirtilmiştir.
Detaylı kanun maddeleri:
- 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası
- 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası
- 5271 sayılı CMK'nın 232. maddesinin 6. fıkrası
- CMUK'nın 321. maddesi
- 52/2. maddesi
- 50/1-a ve 52/2. maddesi.

10. Ceza Dairesi 2014/14191 E. , 2019/4252 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve bu tedbirin infazı sırasında, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile aşağıda belirtilenler dışındaki yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Gün olarak tayin edilen adli para cezası, paraya çevrilerek sonuç adli para cezası belirlenirken, 5271 sayılı CMK"nın 232. maddesinin 6. fıkrasına aykırı olarak, uygulanan kanun maddesinin fıkrasının gösterilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan CMUK"nın 321. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA; ancak bu aykırılığın yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasının adli para cezasına belirlenmesi bölümünde "52/2. maddesi gereğince"ibaresinden önce “50/1-a ve” yazılması, suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.