MAHKEMESİ : Adana 2.İş Mahkemesi
TARİHİ : 04/03/2013
NUMARASI : 2012/789 E-2013/39 K.

Taraflar arasındaki “rucuen tazminat” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Adana 2.İş Mahkemesince mahkemenin yetkisizliğine dair verilen 19.03.2012 gün ve 2012/224 E.-2012/118 K. sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 10.Hukuk Dairesinin 06.09.2012 gün ve 2012/15955 E.-2012/14128 K. sayılı ilamı ile bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Hukuk Genel Kurulu’nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Dava, rucuen tazminat istemine ilişkindir.
Davacı S.. B.. vekili, davalı sigortalının sigortalılığı sona erdiği halde, sağlık karnesini iade etmeyerek sağlık yardımından faydalandığını beyanla, 1.695,54 TL tedavi giderinin tahsilini istemiştir.
Mahkemece, davalının ikametgahının Küçükçekmece"de bulunduğundan bahisle dava dilekçesinin yetkisizlik nedeniyle reddine karar verilmiştir.
Davacı vekili tarafından temyiz edilen karar, Özel Dairece yetkinin kamu düzenine ilişkin olmadığı gerekçesiyle bozulmuş, mahkemece önceki kararda direnilmiştir. Direnme kararını davacı vekili temyize getirmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca, öncelikle yerel mahkemenin verdiği kararın miktar itibariyle temyizinin mümkün olup olmadığı hususu ön sorun olarak incelenmiştir.
21.07.2004 gün ve 25529 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak, öngördüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren, 14.07.2004 tarih ve 5219 sayılı “Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun”; yürürlük tarihinden sonra yerel mahkemelerce verilen hükümler yönünden 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427/2.maddesindeki temyiz (kesinlik) sınırını bir milyar TL. olarak değiştirmiş, sonraki yıllarda 5219 ve 5236 sayılı Kanunlarda öngörülen katsayılar çerçevesinde miktarlar giderek artmıştır.
Buna göre, direnme kararının verildiği 29.01.2013 tarihinde temyiz (kesinlik) sınırı 1.820,00 TL dir.
Somut olayda, dava konusu alacağın miktarının 1.695,54 TL olduğundan yukarıda değinilen temyiz (kesinlik) sınırının altında kalmaktadır. Bu bakımdan anılan karara karşı temyiz yoluna gidilmesi, miktar itibariyle mümkün değildirHal böyle olunca, davacı vekilinin temyiz dilekçesinin reddi gerekir.
S O N U Ç : Yukarıda açıklanan nedenle davacı vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE, 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun 8/3.fıkrası uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 12.03.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.