Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü’nün 28.05.2018 tarih ve 2018/5297 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 31.05.2018 tarih ve KYB. 2018/46725 sayılı ihbarnamesi ile;
Mühür bozma suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 203/1 ve 62. maddeleri uyarınca 3.000,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Karaman 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 20/05/2011 tarihli ve 2010/859 esas, 2011/234 sayılı kararının kesinleşmesini müteakip, sanığın denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle dosyanın yeniden ele alınarak yapılan yargılama neticesinde, sanığın beraatine ilişkin Karaman 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/04/2014 tarihli ve 2014/21 esas, 2014/367 sayılı kararının Yargıtay 21. Ceza Dairesinin 22/03/2017 tarihli ve 2016/11200 esas, 2017/1502 karar sayılı ilâmı ile bozulmasını takiben, sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 203/1 ve 62. maddeleri uyarınca 3.000,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Karaman 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/07/2017 tarihli ve 2017/124 esas, 2017/294 sayılı kararının "Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 08/03/2016 tarihli ve 2015/21-1121 esas, 2016/111 sayılı kararında “… sanığın katılan ... Elektrik Dağıtım A.Ş.’nin özelleştirilmesinden sonra evinde kullandığı elektrik bedelini ödememesi nedeniyle şirket görevlileri tarafından sayaca konulan mühre rağmen kaçak elektrik kullandığı olayda; mühür bozma suçunun oluşabilmesi için mühürleme yetkisinin kanunla verilmesi zorunlu olup mühürlemeyi yapan şirkete kanunla böyle bir yetki verilmediğinden mühür bozma suçunun unsurlarının oluşmadığı kabul edilmelidir…” şeklinde belirtildiği üzere, somut olayda ... Elektrik Dağıtım A.Ş."nin mühürleme tarihi olan 07/01/2010 tarihinden önce 30/10/2009 tarihinde özelleştirilmiş olması sebebiyle suçun yasal unsurlarının oluşmayacağı gözetilmeden yazılı şekilde sanığın mahkûmiyetine karar verilmesinde isabet görülmediğinden” bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, bozulması istenilmiş olmakla,

Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
İncelenen dosyaya göre; 19.02.2010 tarihli mühür bozma tutanağına konu 07.01.2010 tarihli mühürleme işlemini gerçekleştiren katılan ... Elektrik Dağıtım Anonim Şirketi"nin mühürleme tarihinden önce 30.10.2009 tarihinde özelleştirilmesi nedeniyle, lisans sahibi özel şirket görevlileri tarafından yapılan bu mühürleme işlemine aykırı davranışta, 5237 sayılı TCK"nın 203. maddesinde düzenlenen "mühür bozma" suçunun unsurlarının oluşmayacağı anlaşılmakla; ihbarnamedeki kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden, Karaman 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 11.07.2017 tarih ve 2017/124 E., 2017/294 K. sayılı hükmünün CMK"nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre aynı maddenin 4. fıkrasının (d) bendi uyarınca karar verilmesi mümkün görüldüğünden, yüklenen suç unsurları itibariyle oluşmadığından sanığın beraatine, cezanın çektirilmemesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na TEVDİİNE, 25.06.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.