Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/7122 Esas 2016/1342 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet (TCK.nun 157/1, 52/4, 53, 63. maddeleri uyarınca 3 yıl hapis ve 15.000 TL. adli para cezası)

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın Bursa ilindeki...Fabrikası müdürünün akrabası olduğunu, katılan için ucuza araç satın alabileceğini söyleyerek katılandan değişik tarihlerde toplam 20.000 TL nakit para ve 1.500 TL değerinde 2 adet cep telefonu aldığı, suç tarihinde katılan ile sanığın birlikte araç satın almak üzere Bursa iline geldikleri, sanığın ilk önce katılana annesini hastalandığını söyleyerek yanından ayrılmak istediği, ancak katılanın sanığın ayrılmayarak birlikte ... Devlet Hastanesine gittikleri, bu durumun doğru olmadığının anlaşılması üzerine, sanığın katılanı... Fabrikası önüne götürerek kendisine cep telefonu ile görüşme yapıyormuş görüntüsü vererek yaklaşık 2 saat katılanı oyaladığı, o sırada cep telefonunun çalması ve sanığın aslında görüşme yapmadığının katılan tarafından fark edilmesi üzerine, sanığın kaçmaya başladığı, vatandaşların yardımı ile yakalandığı ve bu şekilde haksız menfaat temin etmiş olduğu iddia ve kabul olunan olayda;
Sanığın eyleminin dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Mahkemenin olayda meydana gelen zarar, eylemin işleniş şeklini değerlendirerek dolandırıcılık suçuna ilişkin cezanın alt ve üst sınırları arasında oluşan takdirine göre vermiş olduğu temel ceza miktarının ölçülülük ilkesine uygun olduğu kanaatiyle bu hususta bozma isteyen tebliğname görüşüne iştirak edilmemiştir.
Sanığın aynı suç işleme kararının icrası kapsamında katılandan değişik tarihlerde birden çok kez menfaat temin etmiş olduğunun anlaşılması karşısında; hakkında TCK"nın 43/1. maddesinin uygulanmamış olması karşı temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre,sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 15.02.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.