2. Ceza Dairesi Esas No: 2019/9276 Karar No: 2019/12461 Karar Tarihi: 08.07.2019
Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/9276 Esas 2019/12461 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından iş yeri dokunulmazlığını bozma ve hırsızlık suçlarından mahkum edilen suça sürüklenen çocuğun temyiz itirazları değerlendirilmiştir. İlk suç için doğrudan hükmolunan para cezasına yönelik temyiz mümkün olmadığından reddedilmiştir. Hırsızlık suçu için ise, asli dava zamanaşımı süresi gözetilmeden hüküm kurulduğu için mahkeme kararı bozulmuştur. Suça sürüklenen çocuk hakkında açılan kamu davası da zamanaşımı nedeniyle düşürülmüştür. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanmıştır: 6217 sayılı yasa kapsamında 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'na eklenen geçici 2. madde, 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b ve 31/2. maddeleri, aynı Kanun'un 66/1-e ve 66/2 maddeleri, 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi.
2. Ceza Dairesi 2019/9276 E. , 2019/12461 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; I-İş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE, II-Hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarına gelince; Suç tarihi itibariyle 12-15 yaş grubunda bulunan suça sürüklenen çocuğun eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 31/2. maddesinde tanımlanan hırsızlık suçu için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Kanun"un 66/1-e, 66/2 maddelerine göre hesaplanan 4 yıllık asli dava zamanaşımının 23/10/2014 tarihli ilk mahkumiyet hükmünden 17.01.2019 karar tarihine kadar geçtiği gözetilmeden yargılama devamla yazılı şekilde hüküm kurulması, Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, suça sürüklenen çocuk hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi uyarınca zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE, 08/07/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.