KANUN YARARINA BOZMA
Hırsızlık suçundan sanık ...’nun 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 141/1 ve 62. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Küçükçekmece 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 12/10/2012 tarihli ve 2011/45 esas, 2012/1926 sayılı kararının 12/03/2013 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın denetim süresi içinde 25/01/2016 tarihinde işlediği kasıtlı suçtan mahkûm edildiğinin ihbar edilmesi üzerine, yapılan yargılama neticesinde uzlaştırmanın da gerçekleşmediği gerekçesiyle sanık hakkındaki hükmün açıklanması ile 5237 sayılı Kanun"un 141/1 ve 62. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Küçükçekmece 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 26/02/2019 tarihli ve 2017/1117 esas, 2019/309 sayılı kararına karşı, Adalet Bakanlığı"nın 19/11/2019 gün ve 94660652-105-34-10536-2019-Kyb sayılı yazısı ile Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 27/11/2019 gün ve 2019/116519 sayılı ihbarnamesiyle Dairemize gönderildiği,
MEZKUR İHBARNAMEDE;
Dosya kapsamına göre, uzlaştırma teklif formunun sanığa 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 21. maddesine göre 31/03/2018 tarihinde tebliğ edildiği, anılan Kanun’un 21. maddesi uyarınca tebligat yapılabilmesi için, muhatap adına tebliğ yapılabilecek birisi gösterilen adreste bulunmaz ise; tebliğ memurunun adreste bulunmama sebebini bilmesi muhtemel komşu, yönetici, kapıcı, muhtar, ihtiyar kurulu, zabıta amir ve memurlarından tahkik ederek beyanlarını tebliğ tutanağına yazıp imzalatması, imzadan çekinmeleri hâlinde de bu durumu yazarak imzalaması gerekeceği, somut olayda, komşunun ismi yazılmadan anılan şekil şartları yerine getirilmeden mahalle muhtarına teslim edilmek suretiyle yapılan tebligat geçerli sayılamayacağından, sanık usulüne uygun olarak uzlaştırma teklifinden haberdar edilmeden tarafların uzlaşamadığına ilişkin düzenlenen rapor doğrultusunda hüküm tesis edilmesinde isabet görülmediğinden anılan kararın bozulması gerektiğinin ihbar olunduğu anlaşılmıştır.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
7201 sayılı Kanunun 10. maddesine göre, tebligat yapılacak kişinin bilinen en son adresine yapılan tebligatın elverişli olmadığının anlaşılması veya bu kişiye tebliğ yapılamaması durumunda muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yerine yapılacağının esas alındığı, ancak bilinen son adres ile yerleşim yeri adresinin aynı olması durumunda, bu husus belirtilmek suretiyle aynı kanunun 21/2. maddesine göre tebliğ yapılabileceğinden hareketle somut olayda; hükümlünün yokluğunda verilen kararın, duruşmada bildirdiği ve aynı zamanda MERNİS’te kayıtlı olan adresine 7201 sayılı Kanun’un 21/2. maddesine uygun bir şekilde tebliğ edilmiş olması yanı sıra 31.03.2018 tarihli tebligatta, adresten taşınma ya da tanınmama gibi bir durumun söz konusu olmayıp, tevziat sırasında adresinde bulunmadığının belirtilmesi ve güncel yerleşim yeri adresinin de 04.03.2013 yılında yapılan tebligattaki adresle aynı olması hususları birlikte değerlendirildiğinde, uzlaştırma formunun usulüne uygun şekilde tebliğ edildiği ve uzlaştırma işlemlerinin gerçekleştirilemediği anlaşıldığından mahkeme kararında bir isabetsizlik bulunmadığından, Küçükçekmece 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 26/02/2019 tarihli ve 2017/1117 esas, 2019/309 sayılı kararına yönelik yapılan kanun yararına bozma isteminin 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi gereğince REDDİNE, 23/12/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.