MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ (İŞ)

DAVA : Davacı, asıl davada kıdem tazminatı ile yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti alacaklarının ödetilmesine, birleşen dava dosyasında fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, asıl ve birleşen davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davacının 25.02.2004 tarihinden iş akdinin haklı nedenle sona erdiği 02.06.2014 tarihine kadar davalı şirkete ait işyerinde aralıksız olarak istihdam edildiğini, akaryakıt istasyonunda pompacı olarak çalıştığını, petrol istasyonunun yıkılmasından sonra inşaatında ve 2014 yılı Nisan ayından itibaren şirkete ait otelde istihdam edildiğini ve davalı şirketin çeşitli işlerinde çalıştırıldığını iddia ederek; kıdem tazminatı, yıllık ücretli izin, fazla mesai ücreti, ulusal bayram genel tatil ücreti ve hafta tatili ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının talep ettiği alacakların tamamının zamanaşımına uğradığını, davacının devamsızlık yaptığını, 07/06/2014 tarihinde iş akdini şirketin haklı nedenle feshettiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesini fesihte haklı olduğu gerekçesiyle, davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Hüküm fıkrasının 1 numaralı bendinde akdin fesih tarihinin 02/06/2014 yerine 02/06/2013 yazılması hatalıdır.
3-Davacı işçinin hafta tatili ücretine hak kazanıp kazanmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
4857 sayılı İş Kanunu"nun 46. maddesinde, işçinin tatil gününden önce aynı Yasanın 63. maddesine göre belirlenmiş olan iş günlerinde çalışmış olması koşuluyla, yedi günlük zaman dilimi içinde yirmi dört saat dinlenme hakkının bulunduğu belirtilmiş, işçinin hafta tatili gününde çalışma karşılığı olmaksızın bir günlük ücrete hak kazanacağı da 46. maddenin ikinci fıkrasında hüküm altına alınmıştır.
Hafta tatili izni kesintisiz en az yirmi dört saattir. Bunun altında bir süre haftalık izin verilmesi durumunda, usulüne uygun şekilde hafta tatili izni kullandığından söz edilemez. Hafta tatili bölünerek kullandırılamaz. Buna göre hafta tatilinin yirmi dört saatten az olarak kullandırılması halinde hafta tatili hiç kullandırılmamış sayılır.
Somut uyuşmazlıkta; dava dilekçesinde, davacının pompacı olarak çift vardiya sistemi ile (07.00-19.00/19.00-07.00) çalıştığı ve iki haftada bir gün vardiya değişimlerinde 24 saat nöbet tuttuktan sonra 24 saat dinlendiği beyan edilmiş, hükme dayanak bilirkişi raporunda ise davacının pompacı olarak çalıştığı dönemlerde hafta tatili kullanmadığı kabulüyle hesaplama yapılmıştır.
Dosyadaki bilgi ve belgeler ile tanık anlatımlarından, davacının pompacı olarak çalıştığı dönemde iki haftada bir gün 24 saat hafta tatili izni kullandığı anlaşılmaktadır. Esasen bu durum Mahkemenin de kabulünde olup, kararın gerekçesinde “… davacının pompacı olarak çalıştığı dönemde 1 hafta 7 gün çalışıp, diğer hafta bir gün izin kullandığı…” şeklinde açıklama yapıldığı görülmüştür.
Mahkemece, hatalı bilirkişi raporu esas alınarak ve hüküm ile gerekçeli karar arasında çelişki yaratılarak karar verilmesi 6100 sayılı HMK’nın 298/2. maddesine aykırıdır.
4-Fazla çalışma ücretlerinin hesabı konusunda da taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta, davacı işçi fazla çalışma ücreti ile birlikte hafta tatil ücreti de talep etmiştir. Yukarıda açıklandığı üzere davacı pompacı olarak çalıştığı dönemde iki haftada bir gün hafta tatili kullandığından; hafta tatili kullandığı haftalar bakımından 6 gün, kullanmadığı haftalar bakımından ise 7 gün üzerinden fazla mesai ücreti hesaplatılmalı, ancak hafta tatil ücreti ayrıca hüküm altına alındığı için bu çalışmaya denk gelen güne ait sadece 7,5 saati aşan süre fazla mesai hesabında dikkate alınmalıdır. Mahkemece, bu hususlar dikkate almaksızın mükerrer tahsile yol açacak şekilde hesaplama yapan bilirkişi raporuna itibar edilerek hüküm kurulması da hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.