Adalet Bakanlığının, 14/05/2019 tarihli yazısı ile kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanık ..."un mahkûmiyetine dair Küçükçekmece 20. Asliye Ceza Mahkemesinin 21/12/2016 tarihli ve 2016/136 esas, 2016/1574 sayılı kararının kanun yararına bozulmasına yönelik talebi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca 24/05/2019 tarihli yazı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A) Konuyla İlgili Bilgiler:
1- Sanığın, 23/11/2013 tarihinde işlediği iddia olunan kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Küçükçekmece 7. Sulh Ceza Mahkemesinin 03/02/2014 tarihli ve 2014/195 esas, 2014/140 sayılı kararıyla 5560 sayılı Kanunla değişik TCK’nın 191/2. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına karar verildiği, kararın itiraz edilmeksizin kesinleştiği,
2- Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine ilişkin kararın kesinleşmesini müteakip Denetimli Serbestlik Müdürlüğünce tedbirin infazına başlaması için sanığa gönderilen uyarılı ilk başvuru davetiyesinin 15/04/2014 tarihinde tebliğ edilmesine rağmen, sanığın çağrıya uymadığının bildirilmesi üzerine, yargılamaya devam edildiği ve Küçükçekmece 20. Asliye Ceza Mahkemesinin 21/12/2016 tarihli ve 2016/136 esas, 2016/1574 sayılı kararıyla TCK"nın 191/1. maddesi uyarınca 2 yıl 2 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına karar verildiği, hükmün yasa yolu incelenmesinden geçmeksizin kesinleştiği,
Anlaşılmıştır.
B) Kanun Yararına Bozma Talebi:
Kanun yararına bozma talebi ve ihbar yazısında, "Benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 10. Ceza Dairesinin 22/12/2015 tarihli ve 2015/1717 esas, 2015/33429 karar sayılı ilâmında da belirtildiği üzere, sanığa 10 gün içinde denetimli serbestlik müdürlüğüne başvurması gerektiği uyarısını içeren tebligatın yapılması ve sanığın başvuruda bulunmaması üzerine, yüklenen yükümlülüklere veya tedavinin gereklerine uygun davranmamakta "ısrar" ettiğinin kabul edilebilmesi için sanığa "önceki tebligat gereğince başvuruda bulunmadığı, bu tebligat üzerine öngörülen süre içinde de başvurmaması halinde yükümlülüklere ve tedavinin gereklerine uymamakta ısrar etmiş sayılacağı" uyarısı ile yeniden tebligat yapılması, bu tebligata rağmen de başvuruda bulunmadığı takdirde sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirlerine uymamakta ısrar edeceği nazara alındığında, somut olayda... Denetimli Serbestlik Müdürlüğünün çağrı kağıdının 15/04/2014 tarihinde sanığa tebliğ edildiği, sanığın bu tebliğe rağmen denetimli serbestlik müdürlüğüne müracaat etmediğinin bildirilmesi karşısında, tek başına bu durumun denetim yükümlülüklerine ve tedavinin gereklerine uymamakta ısrar olarak kabulünün mümkün bulunmadığı cihetle ısrar şartının gerçekleşmediği gözetilmeden, sanığın mahkûmiyetine dair yazılı şekilde karar verilmesinde,
Kabule göre de,
Dosya kapsamına göre, sanığın cezalandırılmasına konu eylemin suç tarihinin 23/11/2013 olduğu, fiilin işlendiği tarihte yürürlükte olan 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 191/1. maddesinde bu eylem için öngörülen cezanın alt sınırının 1 yıl hapis cezası olması karşısında, suç tarihinden sonra 6545 sayılı Kanun ile değiştirilen 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 191/1. maddesi uyarınca temel ceza olarak 2 yıl hapis belirlenmek suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayin olunmasında isabet görülmemiştir." denilerek, Küçükçekmece 20. Asliye Ceza Mahkemesinin 21/12/2016 tarihli ve 2016/136 esas, 2016/1574 sayılı kararının bozulması istenmiştir.
C) Konunun Değerlendirilmesi:
Küçükçekmece 20. Asliye Ceza Mahkemesinin 21/12/2016 tarihli ve 2016/136 esas, 2016/1574 sayılı kararına karşı daha önce de kanun yararına bozma yoluna başvurulduğu ve Yargıtay 20. Ceza Dairesinin 26/12/2017 tarihli, 2017/6357-7270 sayılı kararıyla hükmün kesinleşmediği tespit edilerek talebin reddine karar verildiği anlaşıldığından, 6572 sayılı Kanunla değişik Yargıtay Kanununun 27. maddesi hükmü ile Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 30.01.2019 tarih ve 2019/1 sayılı kararının Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler 4. maddesinde yer alan "Ceza Daireleri, yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır." hükmüne göre, işin incelenmesi Yargıtay 20. Ceza Dairesine ait olmakla Dairemizin görevsizliğine karar vermek gerekmiştir.
D) Karar:
Açıklanan nedenlere göre; kanun yararına bozma talebinin incelenmesi Yargıtay 20. Ceza Dairesinin görevine girdiğinden, Dairemizin GÖREVLİ OLMADIĞINA, dosyanın görevli Yargıtay 20. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 24.06.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.