MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin davalı işyerinde 07/06/1993"te gümrük saha sorumlusu olarak çalışmaya başladığını, müvekkilinin 1.050,00 TL ücreti dışında yüklenen her araç için 10 TL prim aldığını, haftada ortalama 150 araç yüklendiğini, bunun da aylık 6.000, TL olduğunu, 08/02/2011 tarihinde ibraname imzaladığını, ayrılış nedeninin 24/2-f maddesine dayandığını, fazla mesailerinin ödenmediğini, dini ve resmi bayram bedellerini ödemediğini, kıdem tazminatını hesaplarken araç başına ödenen primleri hesaplamadığını, 85 günlük izin alacağını da eksik hesapladığını, iş akdinin 08/02/2011 tarihinde haksız nedenle feshedildiğini iddia ederek; kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık ücretli izin, fazla mesai ve genel tatil alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının istifa etmesi sebebiyle, kıdem ve ihbar tazminatı hakkı bulunmadığını, müvekkil şirketi ibra ettiğini, hak etmediği halde kendisine 23.871,85 TL tazminat ödemesi yapıldığını, davacının ibraname verdiğini, aldığı en son net ücretin 997,83 TL olduğunu, işyerinde 45 saat çalışma olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının ücreti uyuşmazlık konusu olup davacı, 1.050,00 TL net sabit ücret ve araç yükleme başına 10 TL ücret aldığını, aylık 600 civarında araca yükleme yapıldığını iddia etmiş, davalı ise yükleme başına ücret alındığı iddiasını kabul etmemiştir.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden, davacının yükleme başına 10 TL aldığı, bunun da ücretin eki niteliğinde olduğu anlaşılmakla birlikte; bizzat davacı, incelemesi Dairemizce aynı gün yapılan ... 28. İş Mahkemesi’nin 2013/503 Esas, 2015/286 Karar sayılı dosyasında, araç yükleme sayısının aylık 100-110 adet olduğu şeklinde tanıklık yapmıştır. Açıklanan nedenle, aylık araç yüklemesinin, fahiş olduğu da açıkça belli olan, 600 adet olarak kabulü hatalıdır. Mahkemece yapılacak iş, aylık yüklemeyi 100 adet olarak kabul edip ücreti buna göre yeniden belirleyerek sonuca gitmektir.
3-Davacı, kıdem tazminatının yanında ihbar tazminatı da talep etmiş, mahkemece ihbar tazminatına da hükmedilmiş ise de; dosya içinde mevcut istifa dilekçesi ile ibraname içeriğinden, davacının iş akdini haklı neden göstererek kendisinin feshettiği anlaşılmaktadır. Haklı nedenle dahi olsa iş akdini fesheden tarafın ihbar tazminatı talep edemeyeceği gözetilerek bu talebin reddi yerine kabulü hatalıdır.
4-Davalı vekili, temyiz dilekçesine bir kısım yıllık izin belgesi eklemiş olup Dairemiz ve Yargıtay uygulamasına göre, hakkı ortadan kaldıran belgelerin yargılamanın her aşamasında sunulabileceği kabul edildiğinden, temyiz dilekçesine ekli yıllık izin belgelerinin mahkemece bir değerlendirmeye tabi tutulabilmesi için de kararın bozulması gerekmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.