2863 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/1737 Esas 2020/5492 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1737
Karar No: 2020/5492
Karar Tarihi: 22.10.2020

2863 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/1737 Esas 2020/5492 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın kesinleştiğini ve sanığın 5 yıllık denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlemediğinin belirlendiğini belirtmiştir. Ancak kararda, CMK’nın 231/10. maddesinden bahsederken sadece bu maddeden bahsedildiği ve CMK’nın 231/8. maddesi göz önünde bulundurulmadığı için hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Hüküm, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince düzeltilerek onaylanmıştır. CMK’nın 231/8. maddesi, 5 yıl içinde kasıtla suç işleyenlerin açıklanmama kararının kaldırılmasına ilişkin hükümleri içermektedir. CMUK 321. madde, CMK’ya göre verilen kararların temyiz edileceği makamı belirlemekte, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi ise CMUK’un yürürlükten kaldırılmasına ilişkin hükümleri içermektedir.

12. Ceza Dairesi 2020/1737 E. , 2020/5492 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Yasaya muhalefet
Hüküm : CMK’nın 231/10. maddesi gereğince düşme

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanık hakkında açıklanması geri bırakılan hükmün ortadan kaldırılarak açılan kamu davasının düşmesine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılama sonunda, 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın 22/09/2008 tarihinde kesinleştiği, sanığa ait dosyada mevcut adli sicil kaydı ile UYAP sistemi üzerinden Türkiye genelinde yapılan sorgulama sonucunda, CMK"nın 231/8. maddesinde belirtilen 5 yıllık denetim süresi içerisinde sanığın kasıtlı bir suç işlemediği, gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin, hükmün usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
CMK’nın 231/10. ve 231/8. maddeleri gereğince düşme kararı verilmesi gerektiği gözetilmeksizin dayanak kanun maddesinin sadece CMK’nın 231/10. maddesi olarak belirtilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasında yer alan ve “CMK’nın 231/10” ibaresinden sonra gelen “maddesi” ibaresinin çıkarılarak yerine “ve CMK’nın 223/8. maddeleri” ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 22/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.