Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlular tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için  Tetkik Hakimi tarafından  düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
1-Borçluların esasa yönelik sair temyiz itirazları yerinde değil ise de:
Dosya içeriğinden asıl davanın davacısı F.Ş. tarafından ihalenin feshi istemiyle dava açıldığı, davacılar A. M. ve F. V. tarafından açılan ihalenin feshi davalarının da mahkemece asıl dava ile birleştirildiği anlaşılmaktadır.  
Öğreti ve uygulamada kararlılık kazanan görüşlere göre birleştirilmiş olsa dahi her dava bağımsızlığını korur. Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 389 maddesine göre, hüküm kısmında iki tarafa yükletilen hak ve borçların tereddüde yer vermeyecek şekilde belirtilmesi gerekir.Bu olgunun sonucu olarak mahkemece hüküm verilirken karar başlığında asıl davanın ve birleşen davanın taraflarının ayrı ayrı gösterilmesi, hüküm yerinde asıl dava ve birleşen dava yönünden ayrı ayrı hüküm kurulması gerekir.Bu nedenle mahkemece, davaların birleştirildiği gözardı edilerek tek bir dava varmış gibi hüküm kurulması doğru değildir. 
 2-Borçlu F.Ş."in para cezasına yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Dava dilekçesi içeriğinden borçlu F. Ş.tarafından yalnız B. İli O. İ.G. Mahallesi .. . Parselde kayıtlı taşınmazın ihalesinin feshinin talep edildiği anlaşılmaktadır. Mahkemece para cezasının bu taşınmazın ihale bedeli üzerinden hesaplanması gerekirken, tüm taşınmazların toplam ihale bedeli üzerinden tayini isabetsizdir.
SONUÇ  : Borçluların temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda 1 ve 2.nolu bentlerde yazılı nedenlerle İİK. 366 ve HUMK.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 05.04.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.