MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : -Sanık ... hakkında banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan ceza verilmesine yer olmadığına
- Sanıklar ... (SEÇEN) ve ... haklarında banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve özel belgede sahtecilik suçlarından beraat

Gereği görüşülüp düşünüldü:

1- Sanık ... müdafinin temyizine yönelik yapılan incelemede;
Sanık müdafinin temyizinin, beraat eden sanık lehine vekalet ücretine hükmedilmemesine yönelik olup, temyizde hukuki yararı bulunduğu kabul edilerek yapılan incelemede:
Beraat eden ve kendisini vekil ile temsil ettiren sanık yararına karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13/son madde ve fıkrası uyarınca maktu vekalet ücretine hükmolunması gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasına "sanık ..."ın kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin II. kısmının II. bölümü gereğince 1500 lira maktu vekalet ücretinin Hazineden alınarak sanığa verilmesine" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

2- Şikayetçi Yapı ve Kredi Bankası A.Ş. vekilinin temyizine yönelik yapılan incelemede;

Şikayetçi Yapı ve Kredi Bankası A.Ş. vekilinin temyizinin sanık ..."ın kendilerine yönelik eylemi hakkında verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair karara ilişkin olduğu anlaşılmakla, ek tebliğnamede adı yazılı olan sanıklar ... ve ... hakkında verilen beraat kararları ile sanık ..."ın mağdur HSBC Bank A.Ş."ye yönelik eylemine ilişkin verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair karar inceleme konusu edilmemiştir.
Duruşmadan usulüne uygun haberdar edilmeyen şikayetçi kurumun gerekçeli kararın tebliği üzerine hükmü temyiz ettiği anlaşıldığından, şikayetçi kurumun 5271 sayılı CMK.nun 260/1. madde ve fıkrası uyarınca yasa yollarına başvurma hakkı bulunduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Şikayetçi kurumun duruşmadan haberdar edilip iddia ve delillerini sunma ve davaya katılma olanağı sağlanarak sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, iddia hakkı kısıtlanmak suretiyle CMK.nun 233 ve 234. maddelerine aykırı davranılması,
Yasaya aykırı, şikayetçi kurum vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 06.03.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.