MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 10/11/2015 tarih ve 2011/289-2015/587 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili ve davalı ... Yönetimi A.Ş. vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı banka nezdinde çek hesabı bulunduğunu, hesapta para bulunmasına rağmen müvekkilinin keşide ettiği çekin ödenmediğini, karşılıksız işlemi yapıldığını, bu nedenle de iş ilişkilerinin aksadığını, kredi çekemediğini, bir takım sözleşmelerin feshedildiğini, tüm bunlar nedeniyle müvekkilinin maddi ve manevi zararının oluştuğunu ileri sürerek 1.000 TL maddi ve 9.000 TL manevi tazminatın tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Banka vekili, davacı tarafın çek hesabında para bulunmadığını, çeklerin ibrazından sonra aynı gün davacı tarafça kredili mevduat hesabına para yatırıldığını, bu hesap ile çek hesabının farklı olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı ... Yönetimi vekili, davalı bankadan bir takım hak ve alacakların müvekkilince devralındığını, işbu davada da davalı tarafın müvekkili olduğunu, davalı bankanın savunmasına itibar edilerek davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre, davacı tarafın sözleşmelerinin feshi ve ... kredi başvurusunun kabul edilememesinin çekin yazılmasından kaynaklanıp kaynaklanmadığının tespiti yapılamadığı, 10/07/2009 tarihli çekin arkasının yazılmasından dolayı davalı banka şubesinin sorumlu olduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, maddi tazminat isteminin reddine, 2.000 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili ve davalı ... Yönetimi A.Ş. vekili temyiz etmiştir.
1-Karar tarihinde yürürlükte bulunan HUMK’nun 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değişik 427/2. maddesi hükmüne göre, miktar veya değeri 1.000,00 TL"yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesindir. Bu miktar, karar tarihi olan 13/07/2016 tarihi itibariyle 2.190,00TL"dir. Mahkemece, yapılan yargılama sonunda davanın kısmen kabulü ile 2.000,00TL"nin tahsiline karar verilmiştir. Bu durumda, kabul edilen dava değeri, yukarıda anılan madde hükmüne göre davalı ... Yönetimi A.Ş. yönünden temyiz sınırının altında kalmaktadır. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davalı ... Yönetimi A.Ş. vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Davacı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince, dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıdaki (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı ... Yönetimi A.Ş. vekilinin temyiz isteminin reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının redii ile hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 25/09/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.