Eşe karşı kasten yaralama - tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/10148 Esas 2020/7213 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/10148
Karar No: 2020/7213
Karar Tarihi: 18.06.2020

Eşe karşı kasten yaralama - tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/10148 Esas 2020/7213 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen davada sanık, eşe karşı kasten yaralama ve tehdit suçlarından mahkum edilmiştir. Karar temyiz edilmiş ve yargılama sürecinin incelenmesi sonucu, kasten yaralama suçundan verilen cezanın artık temyiz edilemez olduğu anlaşılmıştır. Tehdit suçunu kapsayan hüküm temyiz edilebilir olarak kalmıştır. Mahkeme, tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına alınması nedeniyle, sanığın uzlaşma işleminin olumlu sonuçlanıp sonuçlanmadığını araştırdıktan sonra, sanığın denetim süresinde başka bir kasıtlı suç işleyip işlemediğine bakarak, açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanıp açıklanmayacağına karar verecektir. Mahkeme kararı, CMK'nın 231/11. maddesine aykırı olarak, sanığa herhangi bir yükümlülük yüklenmediği halde hapis cezasının paraya çevrilmesi nedeniyle bozulmuştur. Hükmün yeniden değerlendirilmesinde aleyhe temyiz olmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi gözetilecekt

4. Ceza Dairesi 2016/10148 E. , 2020/7213 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Eşe karşı kasten yaralama, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A-Sanık hakkında eşe karşı kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmünün temyizinde,
Sanığa yükletilen kasten yaralama suçundan dolayı kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ..."ın TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
B)-Sanık hakkında tehdit suçundan verilen mahkumiyet hükmünün temyizine gelince,
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
1-Hükmün açıklanmasına neden olan kasıtlı suçun, TCK"nın 106/1-1. cümlesi uyarınca tehdit olması, 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümlerinin yeniden düzenlenmesi ve TCK"nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına alınması karşısında, tehdit suçu yönünden, uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılarak, anılan hüküm yönünden uzlaştırma işleminin olumlu sonuçlanmış olması durumunda, sanığın denetim süresinde işlediği başkaca kasıtlı suçlardan mahkum olup olmadığı tespit edilip sonucuna göre, açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanıp açıklanmayacağının değerlendirilmesi zorunluluğu,
2-Kabule göre de;
CMK"nın 231/11. maddesinde yer alan düzenlemeye aykırı olarak mahkemece kendisine herhangi bir yükümlülük yüklenmeyen ve denetim süresi içerisinde kasıtlı suç işleyen sanık hakkında, önceki hükmün aynen açıklanması ile yetinilmesi gerekirken, yeniden değerlendirme sonucu CMK"nın 231/7. maddesine aykırı olarak hapis cezasının paraya çevrilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, yeniden hüküm kurulurken aleyhe temyiz olmadığından 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 18.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.