MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
-KARAR-

1-Dairemizin 21.04.2016 tarih ve 2014/7376E., 2016/2582 K. sayılı geri çevirme ilamı ile;
Davacı vekilinin temyiz dilekçesi davalı ... vekiline tebliğe çıkartılmış, gerekçeli kararın ve davacı vekilinin temyiz dilekçesi davalı ... vekiline tebliğe çıkarılmış ve daimi çalışanına (sekreterine) tebligat yapılmış ise de, tebliğ belgelerinde muhatabın tevziat saatinde işyerinde bulunmadığına ve aynı gün döneceğine ilişkin bir tespite yer verilmediği görülmüştür. Tebligat Kanunu"nun tevziat saatinde o yerde bulunmayıp, aynı gün tevziat saatinden sonra dönmeyeceği belirlenen muhataplar için düzenleme içeren 20. ve Yönetmeliğin 29. maddesinde aranan, anılan belirlemeye ilişkin bir açıklamada tebliğ belgesinde bulunmamaktadır. Bu tebligatlar da, Tebligat Kanunu"nun 17 ve 20; tebliğ tarihinde yürürlükte olan Yönetmeliğin 26 ve 29. madde hükümlerine uygun yapılmış değildir.
Bu durumda, gerekçeli karar ve davacı vekilinin temyiz dilekçesinin davalı ... vekiline usulüne uygun şekilde tebliğ edilip, temyiz süresinin beklenmesi davacı vekilinin temyiz dilekçesinin ise davalı ... vekiline usulüne uygun şekilde tebliğ edilip, temyize cevap ve katılma yoluyla temyiz süresinin beklenmesi, hükmü temyiz etmeleri halinde, temyiz dilekçelerinin dosyaya eklenmesi,
Davalılardan ..."e gerekçeli karar ve davacı vekilinin temyiz dilekçesi ise Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre tebliğ edilmiş ise de davalının, UYAP sisteminde yerleşim yeri adresinin bulunup bulunmadığı varsa bu adresin MERNİS adresi olup olmadığı tespit edilememiştir.
Tebligat Kanunu"nun 35/1. maddesinde kendisine veya adresine kanunun gösterdiği usullere göre tebliğ yapılmış olan kimse, adresini değiştirirse, yenisini hemen tebliği yaptırmış olan kaza merciine bildirmeye mecbur olduğu, bu takdirde bundan sonraki tebliğlerin bildirilen yeni adrese yapılacağı, 6099 sayılı Kanun"un 9. maddesiyle değişik Tebligat Kanunu"nun 35. maddesinin 2. fıkrasında ise, adresini değiştiren kimsenin yenisini bildirmediği ve adres kayıt sisteminde yerleşim yeri adresinin de tespit edilemediği takdirde, tebliğ olunacak evrakın bir nüshasının eski adrese ait binanın kapısına asılacağı ve asılma tarihinin tebliğ tarihi sayılacağı öngörülmüştür.

Somut olayda davalının, adres kayıt sistemindeki yerleşim yeri adresinin bulunup bulunmadığı yani Tebligat Kanunu"nun 35/2. maddesindeki şartların oluşup oluşmadığı araştırılmadan gerekçeli kararın ve temyiz dilekçesinin anılan maddeye göre usulsüz olarak davalıya tebliğ edildiği görülmüştür. Anılan Kanun"un 11.01.2011 tarihinde 6099 sayılı Kanun"un 9. maddesi ile değişik 35/2. maddesi hükmü uyarınca anılan davalının adres kayıt sisteminde kayıtlı adresinin tespit edilmesi ile adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresinin yeni bir adres olması halinde bu adrese gerekçeli kararın ve davacı vekilinin temyiz dilekçesinin Tebligat Kanunu"nun, 6099 sayılı Kanun"un 5. maddesi ile değişik 21/2. maddesince ve Yönetmeliğin ilgili hükümlerine uygun olarak tebliğ edilmesi; adres kayıt sisteminde yerleşim yeri adresi bulunmadığının tespiti halinde ise, işlem yapılmaksızın dosyanın gönderilmesi,
Davaya esas arsa payı karşılığı inşaat sözleşmelerine konu olan 461 ada 3 ve 4 parsel ve 459 ada 8 ve 11 parsel sayılı taşınmazların tedavülüyle birlikte tapu kayıtlarının celbedilmesi için, dosyanın yerel mahkemesine geri çevrilmesine karar verilmiş ancak geri çevirme gerekleri yerine getirilmemiştir. Bu nedenle mahkemece geri çevirme gerekleri yerine getirilerek dosyaya kazandırılması,
2-Davacı şirketin en son ticaret sicil kaydının ilgili Ticaret Sicil Müdürlüğü"nden celbi ile dosya içerisine alınması için dosyanın geri çevirilmesi gerekmiştir.
Geri çevirme kararının gereklerinin yerine getirilmemesi, dosyanın sürüncemede kalmasına ve adaletin gecikmesine neden olduğundan bu kez geri çevirme gereklerinin yerine getirilmesi hususunda daha dikkatli ve itinalı davranılması, aksi halin sorumluluk doğuracağının bilinmesi gerekmektedir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, dosyanın yerel mahkemesine İKİNCİ KEZ GERİ ÇEVRİLMESİNE, 26.09.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.